Philip Tom - Qing Hanedanının Askeri Kılıçları

 

Çin sembolizmine göre, bir askerin gücü ve dövüş ruhu tek kenarlı bıçakta somutlaşırken, iki ucu keskin kılıç (jiàn) beyefendinin ve bilginin asil karakterini temsil eder.

Qing Hanedanlığı'nın (1644-1911) en parlak döneminden kalma, özellikle Qing askeri kuvvetlerinin subayları tarafından giyilen kılıçlar / sadece savaş alanı araçları değildi, aynı zamanda kullanıcılarını hanedanın idari ve yönetici sınıfını sivillerden ayıran ve onlardan üstün

kılan sembolik göstergeydi.

 

Bıçak türleri

Peidao (kın kısmı kemerden sarkıtılarak giyildiği için adı "bel bıçağı" anlamına gelir),

 

Peidao, Ming Hanedanlığı'nın ortalarında (1368-1644) askerlik hizmetindeki önceki düz sırt kılıcı veya pallasch'ın ( zhibeidao ) ve jian'ın yerini aldı. Kaz tüyü kılıcı ( yanodao ), sırt arka kenarının başlangıcına kadar düz olan ve bu noktadan itibaren uca doğru yukarı doğru kıvrılan bir kesici kenar ile karakterize edilir. Daha yaygın olan söğüt yaprağı kılıcı ( liuyedao) uzunluğu

boyunca hafif bir eğriye sahiptir; yay, kademeli olarak forte'den başlayabilir ve uca doğru hızlanabilir veya maksimum eğrisi, uca doğru azalarak kabzaya daha yakın olabilir. Eğriliğin artması, düz itmelerde doğrulukta buna karşılık gelen bir azalmayla birlikte kesme verimliliğini

artırır.

 

Bir kılıcın dengesi ve "hissi" yalnızca eğrilik derecesine göre değil aynı zamanda uzunluğu boyunca ağırlık dağılımına göre de belirleniyordu.

 

Silahı çekmek için sol el, kının alt kısmını geriye doğru döndürerek kabzayı öne doğru getirir ve bıçağın kenarı yukarıya doğru kılıfından çıkarılmasına izin verir,

 

19. yüzyılda üretim kalitesinde ve sanatsal güçte genel bir düşüş görüldü. Subayların silahları işlevsel olmaktan çok gösterişli hale geldi

 

…

Philip Tom - Qing hanedanının askeri kılıçları, https://www.mandarinmansion.com/article/military-sabers-qing-dynasty