İbrahim Duman - Orta Çağ İslâm Dünyasında Kılıç Yapımına Dair

İbrahim Duman - Orta Çağ İslâm Dünyasında Kılıç Yapımına Dair

Türklerin erken devirlerden beri özellikle Fergana vadisi çevresindeki birçok demir üretim sitesine sahip olduklarını biliyoruz.

 

Kılıç yapımında genellikle potalarda hazırlanmış olan yumurta biçimli çelik külçeler ve karbürize edilmemiş yumuşak demirler kullanılırdı.

 

Kırılganlıklarını azaltmak için Semerkand kumu veya senbade taşı kullanılırdı. Bu suretle kılıç darbe aldığında mukavemetli olurdu.

Kılıçları pürüzsüz hâle getirmek için Serendib (Sri Lanka) kökenli zımparadan istifade edilirdi.

Kılıcın dayanıklılığını artırmak için istenildiğinde namlunun ortasına oyuk/oluk açılırdı.

 

Hindistan’da kılıca su vermek için kırmızı toprak, öküz gübresi, tuz ve biraz şap veya kezzap bir araya getirilip iyice karılır, bu karışım kılıcın üzerine sürülür, sonra kılıç bu şekilde ateşe tutulur ve ısıtılırdı. Daha sonra kılıcın iki tarafı ıslak keçe ile sarılırdı. Böylece kılıç sulanmış olur ve üzeri temizlenirdi.

 

…kılıç kabzası üretiminde en çok hutû adlı bir hayvanın boynuzu kullanılırdı. İşleme sürecinde bu boynuz tıraşlanır, sonra ateş üzerinde ısıtılıp cilâlanırdı.

Kedigözü taşı ve yeşim taşı gibi malzemelerden de kabza imâl edilirdi.