Robert Walser - Yardımcı

Robert Walser – Yardımcı

Bir sabah saat sekizde, genç bir adam şirin görünen, müstakil bir evin kapısı önünde durdu.

“Ben yeni memurum,” dedi Joseph, çünkü adamın adı buydu. (s. 9)

Bu sabah ne demişti Herr Tobler? Oldukça büyük miktarda bir para miras kalmış kendisine, ama o şimdiden bütün servetini bu ‘Reklam-Saati’ne dökmüş. (s. 18)

…İhtişam ve incelmiş yaşam tarzı var olmayı sürdürdükçe, sefaletin nesli de tükenmez. (s. 66)

(Joseph)

…İyi bir aileden geliyorum; ama öyle sanıyorum ki, biraz baştan savma bir terbiye aldım.

…ben aslında sadece şahsıma ve dünyanın bana katlanmakta güçlük çeken bir kesimine neler olduğunu anlamaya çalışıyorum.

…ama ben burada kendi değerli şahsımla meşgul olarak ne yapıyorum böyle? Yüzmeye gitmeyi tercih ederim. (s. 86)

“Mütevazı olmak” diye düşündü Yardımcı, “Bazı insanların hayattaki son sığınağı değil de nedir?” (s. 119)

Şimdi duyguların zamanı değil. İnsan durmadan gezintiye çıkamaz, bazen bir şeyler başarmak da gerekir… (s. 127)

Pazartesilemek, yatakta her zamankinden daha uzun süre yan gelip yatmak, (s. 129)

(Wirsich)

“Nasıl mıyım? Kötü,

…Hırsızlığa başlayacağım; hapse düşeceğim.

(Joseph)

…İnsan böyle şeyler söylemektense kendi ağzına bir yumruk indirir, daha iyi. (s. 181)

(Joseph)

“Benim aptalca şeyler yapmadan yaşamam mümkün mü? Ve bu evde muhteşem aptallıklar yapabiliyordum. (s. 214)

(Frau Tobler)

…Sizinle konuşulabiliyor; ama artık yatma vakti geldi. (s. 243)

(Herr Tobler)

Çabuk defolup gidin bu evden. (s. 261)

Uyuyan çocuklara benziyordu evler ve gökyüzü her şeyin üzerine dostça ve yorgun uzanmıştı. (s. 270)

Türkçeleştiren: Cemal Ener

Can Yayınları, Ocak 2013

Kitabın sonunda Cemal Ener imzasıyla, Walser ve eserleri hakkında bilgi veren kısa bir yazı var. ‘Yardımcı’ hakkında fikir edinmek için okunabilir.