2 Eylül 2013 Pazartesi

Italo Calvino – Paris’te Münzevi

Italo Calvino – Paris’te Münzevi
Özyaşamöyküsel Notlar

Kitap, Amerika Güncesi başlığı altında, Calvino'nun 1959 yılında ABD'ye yaptığı bir gezinin notları ve kendisi hakkında detaylar içeren Paris'te Münzevi başlıklı iki ayrı metni bir araya getiriyor. Amerika Dersleri, yazarın arkadaşı Daniele Pochiroli'ye yazdığı izlenim mektuplarıdır. Burada Amerika'dan hayranlıkla söz ediyor.
Paris'te Münzevi ise kendi kaleminden bir Calvino portresi ortaya koyuyor.

Notlar
Özyaşama, hatta salt nüfus kaydına ilişkin veriler insanın en mahrem şeyidir.
Terazi burcunda doğduğumu söylemekle başlayacağım. (s. 7)

Her şey değişebilir ama içimizde taşıdığımız dil değişmez, aslında o bizi kendi içinde taşımaktadır. (s. 8)

Ailemde onurlandırılan tek şey bilimsel araştırmaydı.
…ben ailenin kara koyunu, tek edebiyatçısıydım.

Yaşamımın ilk anısı Mussolini mangalarının bir sosyalisti dövmesiydi. (s. 13)

Kipling’i okurken duyduğum o keyif yinelenecek mi diye bakıyordum. (s. 14)

Ben her seferinde elimden geldiği kadarıyla yazıyorum.
…insan hâlâ içinde bulunduğu bir şeyi anlatamaz. (s. 53)

Yolculuk kitapları edebiyat yapmanın yararlı, cafcafsız yine de dört dörtlük bir biçimidir. (s. 156)

İnsani açıdan evde oturmaktansa yolculuk etmek daha iyidir. İlkin yaşamak gerek, felsefe yapmak ve yazmak arkadan gelir. Yazarlar, her şeyden önce dünya karşısında, gerçeği daha iyi kavramak anlamına gelen bir tavır içinde yaşasınlar. (s. 157)

İnsanlar her zaman fikirlerden önce gelir. (s. 159)

…kendi başıma gelenler başkalarını ilgilendirmezmiş gibi geliyor bana. Yazdığım şeyi, kendi kendime karşı da salt bireysel olmayan bir şeyle haklı göstermeliyim.
…ailemin uygarlık ideali insanlarla bitkilerin ortak yaşamıydı. Kendimi o ahlaktan, küçük toprak sahibinin görevlerinden kopardığım için suçlu hissettim. Hayal dünyam bana kendini bir aşına haklı gösterecek kadar önemli gelmiyordu. (s. 208)

Kafalarında söyleyecek açık seçik bir şey bulunan ve ömürleri boyu o şeyi yapıtlarıyla geliştiren yazarlardan olmayı ne çok isterdim. İsterdim ama öyle değilim. (s. 247)

Ben her şeyden önce romancıdan fazla öykü yazarıyım,
…beni en çok etkilemiş okumam Poe’nun öyküleridir, (s. 253)


Türkçeleştiren: Neyyire Gül Işık
Yapı Kredi Yayınları, Mart 2005

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder