Theodor Adorno - Auschwitz Sonrasında Eğitim
Hiç düşünmeden çoğunluğa uyan kimseler, kendilerini birer nesne haline getirmiş olurlar ve hayatlarını özerk varlıklar olarak sürdüremezler. Şeyleşmiş bilinçle mücadele etmek özellikle zordur, çünkü aslında insani deneyimleri yetersiz olan manipülatif kişilikler tam da bu sebepten bir tepkisizlik geliştirirler ki bu da onları akıl hastası insanlarla ya da psikotik karakterlerle, kısacası şizoitlerle ilişkilendirmemizi mümkün kılar.
Teknolojiyi fetiş haline getirmeye eğilimli kişiler, en basit anlamıyla sevgiye yabancı insanlardır.
Eziyet eden guruba dahil olmayan herkes bu eziyetin hedefi olabilir. Bu yüzden çok etkili bir benlikçi çıkar duygusu işin içine girer.
Devletin nedenlerinin eleştirel olarak ele alınması saygı duyulacak bir eğitim modeli olacaktır. Devletin varlığı onu oluşturan bireylerin üzerinde düşünülürse, terör duygusu zihinlerimize çoktan yerleşmiş demektir.
Çeviren: Bülent O. Doğan
Cogito: Adorno Özel Sayısı
Adorno: Kitle, Melankoli, Felsefe
Sayı: 36, Yaz 2003
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder