Paul Tillich – İmanın
Dinamikleri
İman, nihai derecede kaygılı olma halidir,
İman sahasına giren kimse hayatın kutsal bölgesine girmiş
olur, imanın olduğu yerde kutsalın farkında oluş vardır.
İlahi huzurda tükenmiş olma, insanın kutsalla olan ilişkisinin
derin bir ifadesidir ve bu, her hakiki iman eyleminde, her nihai kaygı halinde
zımnen vardır. (s. 24)
İmanın, inanmanın tehlikesi putçuluktur. Bizim nihai
kaygımız, bizi iyileştirebileceği gibi yok edebilir de, fakat biz kesinlikle
onsuz yapamayız. (s. 26)
İman
olmaksızın kişilik mümkün değildir.
Varoluşsal şüphe ve iman aynı hakikatin yani nihai kaygı
halinin iki kutbudur.
Dil, sadece tinsel varlıklar toplumunda diridir. Dil
olmaksızın iman eylemi yoktur. (s. 29-31)
Yalnızca sembol dil, nihai olanı anlatabilir.
İman dili, sembollerin dilidir.
Temel sembol – Tanrı
Sembol ve mit, insan bilincinin daima varolan formlarıdır.
Bir kimse bir miti diğeriyle değiştirebilir. Fakat o miti, insanın tinsel
hayatından söküp atamaz.
Çünkü sembollerin ve mitlerin yerine geçecek başka bir şey
yoktur. (s. 52)
Tinsel olarak iman, ilahi gücün insan zihnindeki varlığıdır.
(s. 69)
Akıl, imanın ön şartıdır. (s. 72)
Akıl, imanın gereğidir ve iman, aklın fiiliyata
dökülmesidir. (s. 73)
İnsanda Tanrı’nın tecellisi olmadan Tanrı ve Tanrı’ya imam
sorunu mümkün değildir.
Aşk, var olan her şeyin temellerindeki güçtür. (s. 102)
Türkçeleştiren: Fahrullah Terkan & Salih Özer
Ankara Okulu Yayınları, Ankara, 2000
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder