Doğan Aksan –
Anadilimizin Söz Denizinde
...bil dilin sözcükleri, terimleri, yabancı
dillerden gelme öğeleri, atasözleri, deyimleri, insanlar arasındaki ilişkilerde
kullanılması gelenek olmuş kalıp sözleri ve kalıplaşmış birtakım özdeyişler,
bir bütün olarak sözvarlığı adı altında ele alınır. (s. 13)
(kitap
içerisinde yukarıda sıralanana maddeler örneklendiriliyor)
Türkçenin en eski ürünleri, Orhun ve Yenisey
yazıtlarıdır.
Orhun Yazıtları hakkında çalışmış olan Fransız
Türkoloğu R. Giraud, yazıtların soyut sözvarlığından yoksun olduğundan söz
ediyor. (s. 26) (Bu iddia küllüm yalandır)
Türkçede,
İnsan yavrusuna,
Ad olan en eski sözcük ogıl (oğul)dur. Oglan,
bunun çoğul biçimidir.
Çocuk ise Türkçeye sonradan, Rusça çoçka’dan geçen ve “domuz yavrusu” anlamına gelen bir
sözcüktür. (s. 34)
(eń)
sözcüğü, Karahanlı Türkçesinde insan yüzünü işaret eder. (eń / ben) (s. 37)
Hint-Avrupa dillerinde çok az kullanılan ikilemeler
Türkçede yaygın olarak kullanılmış (hâlâ
daha da kullanılmaktadır). (s. 81)
Aktarmaların çoğu, anlambilimde benzetme adı verilen
olaya dayanır; keçi gibi inatçı vs. (s. 101)
Türkçede abartılı anlatımda öteden beri en çok kırk
ve bin sözcüklerinden yararlanılmaktadır.
Dokuz sayısı da hafif sayılabilecek bir anlatımda
kullanılmaktadır.
Abartmalı deyimler arasında “kan” kavramından
yararlanılan örnekler vardır.
Ciğer ve yürek kavramlarının da abartmalı deyimlerde
yer aldığı görülür. (s. 109/110)
Bilgi Yayınevi
Şubat 2002
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder