Péter
Esterházy – Kalbin Yardımcı Fiilleri
Umut edebilen konuşur, L. Wittgenstein
Bugünlerde yazılan öykülerin hepsi çok
güzel, anlamlı, derin ve yararlı… Yalnız girişleri yok. Onun için bu öyküyü
mutlaka bir girişe gerek duyulacak şekilde yazmaya karar verdim.
Annem öleli neredeyse iki hafta oluyor…
Annem hakkında yazma mecburiyeti…
Dili kullanmıyorum,
Dünyadaki hiçbir şeye ad verecek değilim,
zaten bir şeye adını koymak o adı, ad verilen nesneye ebediyen feda etmektir.
…erkek adam derdini elaleme açmaz.
Dehşet duyuyorum, buna rağmen iyiyim…
…biri bir şey söylemeye kalkışırsa bu sefer
öfkeleniyorum…
Ölüm – ve – ceset üstüne şakalar ben,
rahatsız etmiyor, hatta dinlemek hoşuma bile gidiyor.
Her zaman olduğu gibi edebiyat yapıyorum,
yabancılaşarak ve nesnelleşerek hatırlama – ve – kaleme alma makinesine
dönüşüyorum. Mallarmé “dünyada her
şey kitap olsun diye mevcuttur,” der. (s. 7)
Annemizin çok kötü durumda olduğunu
yıllardır biliyorduk ama babamız telefon edip evde olsak, yani eve gelsek fena
olmayacağını söyleyince yine de şaşırdık.
Neredeyse sızlanmaya başladık… / Bu bir
“durum o kadar vahim olamaz” içgüdüsüydü.
“dert olmadıkça dert yoktur”
Annemiz bir makine gibi, tanıyacağımız
hiçbir yeri kalmamış…
Madem var olan yok oluyor demek ki her şey
olabilir.
Ne ölüm ne de onun sahibi Tanrı bizi
ciddiye alıyor.
O şeyi (yasımızı) anlamsız bırakan
cüceliğimiz dayanılır gibi değildi…
Tabutun arkasından yürüdüm…
Sefilliğimizde tek teselli veren şey
eğlencedir. Eğlence eğlendirir ve fark etmeden ölüme doğru götürür. Ölüme,
sefalete, cehalete deva bulamadık. Bunlara rağmen mutlu yaşayabilmek için
çareyi de bunları düşünmemekte bulduk.
Gözyaşları içimde iğrenç bir hayvan gibi
dolaşıyor.
O zaman duyduğum kini hissedemedim.
Yenisine ihtiyacım vardı.
Korkunun ölçüsü olmazmış…
Yazmaktan hep nefret ettim çünkü başımdan
neler geçmekte olduğunu daima biliyordum.
Baştan sandığım gibi olmadı (…) canlı canlı
çürüdüğümü duyumsuyorum.
A
szív segédigéi
Türkçeleştiren: Gün Benderli
Everest Yayınları
Haziran 2015
Siyah
çerçeve / Wittgenstein / Umut
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder