Kelime hiçbir zaman kendinde nesnenin bir ifadesi olamazdı, tam tersine o, nesneye ilişkin olarak ruhta üretilen imgenin (ifadesidir)ifadesi olurdu.
Gerçek anlamda sanatsal bir form, salt etkileyici nitelikteki görselliğe bağlanmışlıktan çözülüp ayrıldığı, saf ifade olarak özgürleştiği anda oluşur. Buradan dolayı sanatsal şekil vermenin ilk aşaması bile, her türlü taklit biçiminden kesin biçimde ayrılır. (s. 231)
Uslüp nesnelliğin en yüksek ifadesidir. (s. 232)
Her zihinsel form aynı zamanda zihnin kendini içine kapattığı bir örtü anlamında yorumlanır. (s. 249)
Zihin gücü, Hegel'in bir sözüyle, onun dışa vurduğundan daha büyüktür; zihnin deruni yapısı, onun yorumlanışında dağılıp gitmeyi ve kaybolmayı göze alacak kadar derindir. (s. 251)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder