Güneyce – Rize Sözlüğü

İsmail Kara, Dergâh Yayınları, 2001

Ardalaş: Büyük, kaba.

Bok canli: Kişi karşısında daralıp, sıkıntıya düştüğü kişiye ya da hayvana söyler: sözden anlamayan kişiye, “o bok canli bi dur da!”

Cok delindi: Ani ve aşırı yağmur için söylenir.

Cons: Göğüs.

Cotumun çenari: Küçümseme, hakaret sözü.

Eçisper: Eksper.

İstipis: Yemeğin bozulması.

Kabukçi: Yemek, içmek için sürekli olarak başkalarının evine giden kişilere denir.

Kakuça: Beli eğrilmiş iki büklüm kişilere denir.

Karçel: Geçit vermeyecek kadar sık dikenlik alan.

Karkancala: Karakoncala, Karakoncolos

Karnağrisi: Sürekli huysuzluk eden, bahane uyduran, oyunbozanlık eden kişilere denir.

Kiçi: Isırmak, ısırık.

Kukuçi: Henüz yetişmemiş meyvelere denir.

Kumbulera / Kumbuli: Çatının en üst omurga kısmı. Sepet veya küfenin üzerine normalinden fazla olmak üzere eşya koymak.

Kupas: Yüzükoyun, yüz üstü yatmak.

Kutuz: Kel veya başını usturayla tıraş etmiş kişilere denir. Yüzünde yanık lekesi olana söylenir.

Lapara: Kendini bırakmış, koyvermiş, işinde lakayt, gevşek kişilere denir.

Lihçi: Rutubetli yerlerde yetişen sarmaşık tür bir ot. Mecazen zayıf ve uzun boylu gençlere denir.

Luturi: Etli butlu, tombul kişilere denir.

Manaçi: İneklerin boynuna bağlanan ip.

Mejlum: Mecnun, âşık, aklı başka yerde manasında söylenir.

Nağuka: Beceriksiz

Ofurmak: Üflemek.

Paçahtara: Omuzda kalas, kütük benzeri yük taşırken, diğer omuz üzerinden yükü desteklemek için taşınan sopaya denir.

Papalika: Uğur böceği.

Parakami: Ocak başı, temele taşı.

Paramuna: Yeni doğan çocuk için verilen yemekli davet.

Patiça: Taze fasulye.

Pifona: Göze çok görünen fakat çabucak halledilebilecek işler için söylenir.

Poğoni: Yetim.

Pumburi: İri bir sinek türü.

Putina: Yağ, peynir saklamak için kullanılan çam tahtasından yapılmış, dip kısmı geniş, ağış kısmı dar kabın adıdır.

Saba sidiği: Ahlaken aşağı, rezil kimseler için söylenir.

Sayin: Sanki.

Simatora: Bezden yapılan küçük bel torbası. Tarlalara ekilecek tohumlar simatora ile taşınır.

Siğna: İşaret.

Tağuk coti: Siğil.

Taşşağuna asilayim: İş başaran kimselere iltifat etmek üzere söylenir.

Zebun: Zayıf, çelimsiz.

…