Günümüzde Rize ve Civarında Görülen
Geleneksel Giysiler
Rize merkezinde yaşayan erkeklerin
geleneksel giyim kuşamı; kukula, içdo-nu, göynek, yelek, ceket (cepken),
gömlek, pantolon-şalvar, çorap ve çizmeden oluşur. Kırsal kesimde yaşayan Rize
erkeği ise; kudi (başlık), içdonu, göynek, dip-lik, mintan, çıkvar, çuha,
yelek, pantolon veya zıpka, gümüşlük, kuşak, çorap, ayakkabı ve zangaldan
oluşur.
Kadın giysileri ise; Rize merkezde,
tülbent-çember, makaslı, içdonu, elbise, etek, bluz, dolaylık, çorap ve ayakkabıdan
müteşekkildir. Kırsal kesim Rize kadı-nının kıyafeti ise, şifon eşarp, şay,
çember, iç bağı, içdonu, şalvar, diplik, göynek, elbise (forka), kurta, yelek,
önlük (koknoç), çuha, köynek, içlik, göğüslük, kemer, şal kuşak, çorap, yemeni
veya çarıktan oluşmaktadır. (s. 177)
Anadolu’da oldukça zengin bir çeşitlilik
gösteren kültürel değerlerden biri de, her yörede ve bölgede farklılık gösteren
geleneksel giysi kültürü olmuştur.
Karadeniz bölgesinde yaşayanların da kendine
özgü bir giysi kültürü sergilediği gözlerden kaçmaz.
Zorlu bir coğrafyada yaşayan Karadenizliler,
geleneksel giyim kuşamlarını özellikle kırsal kesimde yaşatmaya devam
ettirmektedirler.
Rize-Merkez
Erkek Kıyafetleri
Kukula: Eskiden başa dal fes, kalpak ve kukula
giyilirdi. Erkeklerin başları-na peşkir veya baş mendili bağladıkları da
olurdu. Kukula koyu renkli pamuklu kumaştan yapılan bir başlıktır. (s. 178)
Göynek/İç
Göyneği: Kollu veya kolsuz olarak
yapılan yakasız göynek, feretiko dokuma kumaştan ya da pamuklu kumaştan yapılan
bir iç çamaşırıdır.
Gömlek: Beyaz ipekli veya pamuklu kumaştan dikilen
gömlek; robalı, hâkim yakalı, önden düğmeli, uzun kollu ve manşetlidir.
Yelek: Kolsuz, yuvarlak yakalı, kruvaze modelli
ve çift sıra düğmelidir. Sol göğsün üzerinde yelek cebi, etek bölümünde ise
torba cep bulunur. Yeleğin arka
kısmındaki etek ucu V şeklindedir.
Ceket
(Cepken): Ön kısmı V yakalı ve
kruvaze modelli olan ceketin uzun kolları dar ve yırtmaçlı manşetlidir.
İçdonu: Pantolon altına giyilen ve iç çamaşırı
olarak kullanılan içdonu, pamuklu veya keten kumaştan yapılır.
Pantolon-Şalvar: Şalvarın ağı ön kısımda normal bollukta,
arka kısımda ise daha fazla bollukta yapılır. (s. 179)
Çorap: Yünden örülmüş ve üzerinde geleneksel
motifler taşıyan çoraplar yakın zamanlara kadar kullanılmaktaydı.
Çizme: Deriden yapılmış olan siyah renkli
çizmeler, kösele tabanlı ve alçak topukludur.
Takılar/aksesuarlar: Kama, zincirli kös-tek saat ve boyuna
takılan muska en çok tercih edilen takılardır. Bunlarla birlikte belde deri
kemer de kullanılmaktadır.
Kırsal
Kesimde Giyilenler
Kudi
(Başlık): Genelde siyah renklidir.
Başlığın her iki yanında 20 cm eninde, 70–80
cm boyunda uçları süslü olan sarkaçlar vardır. Sarkaçların uçları süslemeli
olup bu kısma kireviz adı verilir.
Göynek/İç
Göyneği: Keten ve pamuklu kumaştan
yapılan göynek kısa kollu olup en içe giyilen fanila ya da atlet vazifesi gören
bir iç çamaşırıdır.
Diplik: Kalçaya kadar uzanan ve patiskadan dikilen
uzun kollu bir iç çamaşırıdır. (s. 180)
Mintan: Keten, poplin veya ipekli kumaştan dikilen
beyaz renkli, uzun kollu, hâkim yakalı bir gömlektir.
Yelek: Kışlık ve yazlık olmak üzere iki türü
vardır. Yazlık olanı kolsuz, kışlık olanı uzun kolludur. Kışlık olanına ruza
adı verilmektedir.
Çuha: Pantolona uygun kumaştan dikilen bir
cekettir.
Çıkvar: Yün kumaştan dikilen bir erkek
pantolonudur. Siyah veya gri renklidir. Üst kısmı dize kadar geniş, dizden
aşağısı dar ve yanlardan düğmelidir.
Pantolon-Asma
Kilot-Kilot Pantolon ve Zıpka:
Pantolonda kullanılan kumaş; kışlık olanlar için yünlü, yazlık olanlar için de
ince kumaştan olup yelekle bütünlük sağlayacak renktedir.
Kuşak
ve Gümüşlük: Çıkvar altına
sarılan kuşak, beyaz renkli yünlü kumaştan yapılmakta olup, dikdörtgen
biçiminde bir forma sahiptir. Erkek giysilerinin en dışında kullanılan deri
kemer ise gümüşlük olarak adlandırılır. (s. 181)
Ayakkabı: Eskiden çarık giyilmekle beraber
ayakkabıcılık sektörünün ilerlemesiyle çizme ve normal ayakkabı giyiminin
arttığı görülmektedir.
Zangal: Keçi kılından yapılan bu ayakkabı aslında
yün çoraba benzer. Ayak tabanına lastikle bağlanan bu giysi parçasının aslında
taban kısmı yoktur. Diz ve ayak bileği arasına normal çorabın veya pantolonun
üzerine giyilir.
Genellikle köstekli saat, omuzdan asılmış
tütün tabakası, tek bıçak veya kama, zincir, hamaylı, kavlık, tabanca ve
nazarlıklar en fazla tercih edilen aksesuarlardır.
Rize-Merkez
Kadın Kıyafetleri
Siyah
Tülbent ve Çember: Peştamalın altına sarılan tülbent, çok ince
pamuklu kumaştan dokunarak elde edilir. Kenarları
tül bon-cuk, iğne oyası veya dantel ile süslenir.
Makaslı
Peştamal-Çeşan: Başa, çemberli
veya çembersiz olarak takılan büyükçe bir başörtüsüdür. Dokuma tekniğinden
dolayı desenin ağzı makasa benzediği için makaslı adı verilmiştir. Genellikle
başta kullanılan peştamal, bazı bölgelerde takım halinde hem belde hem de başta
kullanılır. İran’ın meşhur Keş ani peştamallarıyla bağlantı kurularak çeşan adı
da verilmiştir. (s. 182-183)
Elbise: Çiçekli desenleri olan basma kumaştan
dikilebileceği gibi, desenli pazen kumaştan ya da düz renkli kumaştan da
yapılabilir. Uzun kollu elbisenin beden kısmı düz kesimli, etek kısmı ise bol
bir şekilde büzgülerle yapılır.
Etek: Desenli basmadan veya saten kumaştan
yapılan etek, belden bir lastik-le büzülerek kullanılır.
Bluz: Sadece Rize’de dokunan, kendinden desenli
olan ve çeşitli renkleri bulunan Rize bezi kumaşından ya da saten kumaştan
yapılır. Robadan büzgülü olan bluz, hâkim yakalı, uzun kollu ve manşetlidir.
İçdonu: Pamuklu veya keten kumaştan yapılır. Boyu
dizüstüne kadar iner. Dolaylık: Bele
dolanarak kullanılması nedeniyle dolay peştamal olarak isimlendirilen çizgi
desenli bir peştamaldır. Dolaylık
peştamal belde bir torba şeklini alarak büyük bir kolaylık sağlamaktadır.
Yöredeki yağış fazlalığından dolayı, çabuk
kirlenen dolaylık, genellikle koyu renkli ipliklerden dokunur. (s. 183-184)
Çorap: Bilhassa İkizdere civarında örülen
geleneksel motifli yün çoraplar en çok tercih edilen ayak giyecekleridir.
Boyları dize kadar uzanır.
Ayakkabı: Eskiden ayağa giyilen çarıkların yerini
daha sonraları yemeni almıştır. Bej rengi, kırmızı, kahverengi ve siyah en
fazla kullanılan renklerdir.
Takı/aksesuar: Kulaklarda küpe olarak yirmi ikilik
liralar, boyunda ise beşibirlikler kullanılır. (s. 184)
Rize-Kırsal
Kesim Kadın Kıyafetleri
Şifon: Kenarları pul boncuklarla işlenmiştir.
Siyah renkli olan şifon eşarp, ipek iplikle
dokunmuş ince ve şeffaf bir kumaştır.
Şay/Şar
(Şayak-Puşi): Şifonun
üzerine bağlanır. Çeşitli
renklerde olabilmekle birlikte, genelde çingene pembesi ya da sarı renkli
olanları tercih edilmektedir.
Çember: Kenarları çeşitli el oyaları veya
boncuklarla süslenmiş olan siyah renkli bir yemenidir.
İç
Bağı: Yazma türünde olup şifonun kaymasını
önlemek amacıyla en içte kullanılır.
Diplik: Patiska kumaştan çift katlı olarak dikilen
diplik, belden büzgülü, uzun kollu bir giysi parçasıdır.
Köynek: Bütün kumaş türlerinden dikilebileceği
gibi genelde kadife kumaş-tan yapılan köynek, koyu yeşil, bordo, lacivert ve
kahverengi kumaşlardan yapılır. (s. 185)
İçlik: Köynek üzerine giyilen ve her çeşit
kumaştan yapılabilen, boyu kalça-ya kadar uzanan bir iç giysisidir. Genelde
köynek renginde kumaştan dikilir.
Göğüslük: İçliğin üzerine takılarak kullanılır.
Çocuk önlüğü görünümündedir. Düz renkli,
boyuna çizgili veya desenli kumaştan yapılabilmektedir.
Göynek: Yarım kollu ve yakasız bir modele sahip
olan göynek, kendirden dokunmuş kumaştan dikilir.
Elbise-Forka: Yörede forka adıyla bilinen elbise, furka
veya foga gibi şive farklılıklarıyla da bilinmektedir. Önden veya arkadan
düğmeli olan elbise, hâkim yakalı ve kol manşetleri tek düğmelidir.
Yelek: Elbisenin üstüne giyilir. Kollu ve kolsuz
şekilleri vardır. Kumaştan kesilerek dikilen ve örme olarak yapılan iki çeşidi
vardır.
Çuha: Kadife kumaştan dikilen çuha, sutaşı ve
gümüş düğmelerle süslenmiş bir ceket türüdür. (s. 186)
Önlük
(Koknoç): Yörede değişik ağızlarda
koknoç, koknoz ve gogneç biçiminde söylenmektedir.
İç
Donu ve Şalvar: Elbisenin
altına giyilen iç donu, patiska kumaştan yapılmaktadır. Paçaları ve beli
büzülerek kullanılır.
Kurta: Forkaya uyacak renkte bir kumaştan dikilen
kurta, şalvarın yerine kullanılır.
Kemer: Şal kuşağı bele tutturmak için kullanılır.
Bu kemerlere tankkupak veya dizbak ismi de verilir. Dizbaklar, çarpana adı
verilen dokuma türünden yapıldığı için bu kuşaklara çarpana kuşak da
denilmektedir.
Şal
Kuşak: Bele bağlanan bu kuşak
türü Pakistan’da dokunan Lahori kuşak adıyla bilinir. Yün malzemeden kare
biçiminde dokunan bu kuşak, üçgen biçimin-de katlanarak kullanılır.
Yün
Çorap: Genelde beyaz yünden elde
örülen çoraplar, renkli ipliklerle desenlendirilerek süslenirler. Yörede titer,
eğrili, kereç, çalikli, buruk açı, zampara bıyığı gibi isimler alırlar. (s.
187)
Yemeni: Üstü deri, altı kösele olan ökçesiz bir
ayakkabıdır.
Çarık-Çapula-Lastik: Seferberlikten önce hali vakti iyi olanlar
altı kösele, üstü deri olan burnu az kıvrık ayakkabı giyerdi. Buna çapula
denirdi. 1950’lere kadar köylülerin ayaklarında genelde çarık vardı. 1945’lerde çıkan kara lastikler, erkek ve
kadınlar tarafından halen kullanılmaktadır.
Takı/aksesuar: Kadınlar boyunlarına genellikle altın
liralar takarlar. Bu altın liraların ortasına beşibirlik ya da maddi duruma
göre üçer veya beşer tane Reşat altını takılır. Küpe, yüzük ve bileziklerin
dışında, alın üzerine bağlanan altın lira dizisi de kullanılır.
Gelin
Giyimi: Gelinlik, genelde krep
desen, emprime ve krep birman olarak adlandırılan kumaşlardan dikilirdi. Çoğu
zaman pembe veya kırmızı kumaş tercih edilirdi.
Rize’nin Ambarlık Köyü’nde gelinlik olarak
eskiden pembe bir elbise giyilir ve üzerine yün kuşak takılırdı. Bu kuşağı bele
tutturmak için yün ipliğinden yapılan süslü bir bağ, birkaç defa bele dolanır.
Ayaklara yün çorap giyilir. Başa da süslü bir fes takılır. Bu fese, üzerinde
altın liralar olduğu için, altınlı fes denilirdi. Bazı gelinler fes üzerine
üzeri pullu kırmızı renkli başörtüsü takardı.
Hemşin yöresinde ise genç kız, kadife foğa
giyer, başına da İran şalı atardı. (s. 188)
Rize ve civarında geleneksel giyim kuşam
değerleri özellikle kadınlar tarafından hâlâ devam ettirilmektedir. Bilhassa
makaslı çeşan (keşan) peştamalın kullanımı, dolaylık peştamalın kullanımı,
siyah şifon eşarp üzerine sarılan şay/şar adı verilen eşarbın kullanımı
Rize’nin köylerinde bugün de hâlâ tercih edilmektedir.
Doğu Karadeniz Bölgesi’nde kullanılan
giysilerin özellikle erkeklere ait olanları arasında büyük benzerlikler olduğu
dikkati çeker.
Rize kadın kıyafetlerinin Trabzon yöresinde
daha canlı renkler taşıdığı, Rize yöresi kadın kıyafetlerinin daha koyu ve ağır
renklere hâkim olduğunu görmekteyiz.
---
Salman, Fikri. Günümüzde Rize ve Civarında Görülen Geleneksel Giysiler. Güzel
Sanatlar Enstitüsü Dergisi. Sayı: 19. (s. 177-202). 2007
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder