Régine Pernoud – Tapınak Şövalyeleri

Régine Pernoud – Tapınak Şövalyeleri

1099 yılında Selçukluların boyunduruğu altındaki Kudüs, haçlıların eline geçti.

Hac seferleriyse aksatılmadan devam etmesine karşın, yolları tutmuş hırsız ve eşkıyaların saldırıları yüzünden kayıplar yaşanıyordu. Hac yolculuğunun emniyete alınması için bir gurup şövalye fedakârlık ederek hacıları korumak üzere kendilerine bir görev edindiler. 1119 yılında Payenli Hughes ve onun çevresindeki 8 kişiyle ilk şövalye gurubu oluşmuş oldu. Kudüs kralı II. Baudoin onları sarayında ağırlıyordu. Bir süre sonra Müslümanlarca El Aksa Camii’ne dönüştürülecek olan bir zamanların Süleyman Tapınağı’na ait olan Davud’un kalesine yerleştiler. Kendilerini İsa’nın yoksul şövalyeleri olarak adlandırdılar.

Tapınakçılar, birbiriyle uzlaşmaz görünen iki yaşam tarzını bir bünyede topladılar: Hem askeri hem de dini bir yaşamı birlikte sürdürüyorlardı. Bunu sağlamak için sıkı bir disiplin ve katı kurallar tesis etmişlerdi.

Tapınakçılar, Kilise’nin kendilerini tanımasını sağladı ve böylece bir resmiyete kavuştular. 1125 yılına gelindiğinde Tapınakçılar, Papa tarafından da kabul görmüştü.

Tapınakçıların kısa zamanda elde ettikleri başarı, benzer misyonlar edinmiş birçok farklı tarikatın kurulmasına yol açtı (Hospitalierler, Töton Şövalyeleri, Alcantara, Calatrava, Avise ve Saint Jacwues de l’epée gibi).  

Beyaz elbise giyinen Tapınakçılar, bunu kendilerini tanıma ve tanıtma amacıyla seçmişlerdi. Üstatları ise gri veya kahverengi cüppe giyinebiliyordu.

Sövalyeler bir kadının yüzüne fazlaca bakmanın zararlı olacağını söylüyor bu nedenle de kadınlardan uzak yaşıyorlardı.

1157’de Kudüs krallığı için Selahaddin’e karşı çarpışan haçlılar, Hattin’de bozguna uğradılar. Düşman birliklerinin başında bulunanlardan Rideforlt’lu Gerard, nedeni bilinmediği halde Selahaddin tarafından hoş karşılanmıştır.

Türkçeleştiren: Deniz Yüce Sylvestre

Dost Kitabevi

2005, Ankara