Samsun Halkının Kullandığı Eşyalar Üzerinde Bir Tahlil Denemesi

Bahaeddin Yediyıldız - Samsun Halkının Kullandığı Eşyalar Üzerinde Bir Tahlil Denemesi

Bu makale için 1797-1842 tarihleri arasında Samsun’da tanzim edilen 27 tereke defteri tahlil edilmiş…

Kumaş

1836’dan sonra İngiliz ve Fransız basmaları kullanılmaya başlanmış (s. 273).

İthal basmanın içi havlı dışı perdahlıydı. Bunlara pazen de denir.

Basmanın eski adı çît,

Çîtlerin ipekle karışık, pamuk ipliği ile sarı ve kırmızı çubuklu olanlarına çitari denir.

Terekelerde 1837’ye dek ayakkabı kelimesi yok,

Bunun yerine babuç, tahta babuç vardı…

Deriden yapılan babuçlara mest deniyordu…

Başlıklar

(Kadın) Başlık, cenber, dülbend, değirmi, mahrama (mahrama/mihrama: mendilden bozma), yaşmak, yemeni, vala…

Gelin başlıkları; sim (gümüş) ve nuhas (bakır) ile süslenirdi.

(Erkek) Fes, kavuk, sarık, takye…

Dize kadar uzanan donlara dizlik denilir (s. 275).

Şal kadınların çok yaygın şekilde kullandıkları bir örtüydü.

---

Yediyıldız, Bahaeddin. (1983), “Samsun Halkının Kullandığı Eşyalar Üzerinde Bir Tahlil Denemesi,” II. Milletlerarası Türk Folklor Kongresi Bildirileri, 5. Cilt, (s. 271-284), Ankara