Gülme, şeytansı, hınzırca bir şeydir; yani olabildiğince insanidir.
İnsandaki kendini yüksek görme düşüncesinin bir sonucu olarak vardır.
Gerçek şu ki, gülme öz olarak insansal olduğu içindir ki, gülme sonsuz bir yüceliğin ve aynı zamanda sonsuz bir düşkünlüğün imidir.
Sonsuz düşkünlük dediğimiz şey, mutlak varlık (tanrı); sonsuz yücelik dediğimiz şeyse hayvanlar karşısında algılanır. İşte gülmeyi bu iki sonsuzdan sürekli olarak ortaya çıkan düşüşler oluşturur.
Çeviren: İrfan Yalçın
İris, 97
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder