Şair, kendi düşüncesinin yalnızlığındadır.
Saf idrak -> Hakikat
Zevk -> Güzellik
Ahlak -> Ödev
Anlamsız olanı isteme çılgınlığı olmasaydı atılım, yaratıcılık aşk ve şiir de olmazdı
Hissetmemek ıstıraptan kaçmaktır. Ancak, zevkten de kaçınmaktır.
Mutsuzluk, mutluluğun kolunda yürür, mutluluk, mutsuzluğun ayakucunda yatar.
Şiir hali, çılgınlığın ve bilgeliğin ötesine taşır.
Süren aşklar olabilir, tıpkı, yaşamın sürmesi gibi. ölümle yaşanır, yaşamdan ölünür. Aşk, potansiyel olarak yenilenmelidir; gündelik yaşantı içinde yazılan düzyazıyla, gündelik yaşantıya ...veren şiir arasında bir diyalog ilişkisini kendi içinde kurabilir.
Aşk, yaşam şiirinin parçasıdır. Dolayısıyla yaşamamız gereken bu şiir tüm yaşama yayılamaz çünkü her şey şiir olsaydı, her şey ancak düzyazı olurdu.
Aşk
Karşılıklı aidiyete bağlıdır.
Bize ait olana ait olmak.
Çeviren: Haldun Bayrı
Om, 2000
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder