Samih Rifat – Herakleitos

Samih Rifat – Herakleitos: Bir Kapalı Söz Ustasıyla Buluşma Denemesi

Logos ortak da olsa sanki kendilerine özgü bir düşünceleri varmış gibi yaşar insanlar. (s. 31)

Ters gelenler uyuşur. (s. 34)

Eşekler samanı altına yeğ tutar. (s. 35)

Kim kaçabilir ki kaçmayandan.

Beklemezse bulamaz beklenmezi, bulunmaz ve ulaşılmazdır o.

Dinlemeyi bilmedikleri için konuşmayı da bilmezler. (s. 39)

İnsan ışığa değer gecenin içinde, öldüğünde, gözünün feri söndüğünde. Diriyken ölüye değer uykuda, gözünün feri söndüğünde. Uyanıkken uyuyana değer. (s. 41)

Bu evren, her şey için aynı, ne bir Tanrı ne bir insan yarattı onu. Vardı var ve var olacak. Hep canlı kalan ateş, ölçüyle alevlenip ölçüyle sönecek. (s. 43)

Ruhlar için ölüm, suya dönüşmektir, su içinse toprak olmak. Su topraktan doğar, ruh da sudan. (s. 45)

Ruhun sınırlarına ulaşamaz yolculuğunda, tüm yolları denese de insan, öylesine derindir ondaki logos. (s. 47)

Doğa saklanmayı sever. (s. 73)

Soğuk ısınır, sıcak soğur, kuru nemlenir, nemli kurur. (s. 83)

Toprağın ölümü, suya dönüşmek, suyun ölümü havaya, havanın ölümü ateştir; ve tersine.

Yay’ın anlamı yaşam, işlevi ölümdür. 

Aynı ırmaklara gireriz ve girmeyiz. Biziz ve değiliz.

Gelen ateş ayıracak ve ele geçirecek her şeyi.

…yolun gittiği yeri unutan kişiyi.

Ruhlar için haz ya da ölümdür nemlenmek.

Biz onların ölümünü yaşarız, onlar bizim ölümümüzü.

Zordur tutkularla savaşmak. Ruhla ödenir.

Kendimi aradım.

Tümüyle yazgıdır zorunluluğu belirleyen.

Yapı Kredi Yayınları

3. Baskı, Kasım 2004