8 Haziran 2018 Cuma

Giresun Sosyo Ekonomik Envanteri 2016


Giresun Sosyo Ekonomik Envanteri 2016

Tarihçe
MÖ. 6. yy. da Giresun yöresine Hititler Azzi ülkesi diyorlardı. Buralarda Azziler yaşıyordu. Eski Yunan kaynaklarında da bu bölgeye Pontus adı verilmekte, Giresun yöresi Khalib, Tibaren ve Mosineklerin yerleşim alanı olarak gösterilmektedir.

Giresun MÖ. 2. yy. başlarında Farnakeia adıyla anılır. Bunun sebebi Kerasus’un o sırada Pontus Kralı 1. Farnakes’in eline geçmesidir.

…şehir adını bir zamanlar kiraz anlamına gelen Kerasus veya Keresea kelimelerinden almıştır.
Giresun ilinin ekonomik gelir kaynağı fındıktır. Fındığın en kalitelisi ise Giresun’da yetişmektedir.

Akarsular
Harşit Çayı, İl sınırları içindeki uzunluğu 50 km.'dir.
Özlüce ( Gelevera ) Deresi Balaban dağlarından doğar ve Espiye'nin doğusundan Karadeniz’e dökülür.
Pazar Suyu, Bulancak'ın batısından denize dökülür.
Yağlıdere Erimez Dağlarından doğar ve Espiye'nin batısından denize dökülür.
Batlama Deresi, Bektaş yaylasından doğar ve merkez ilçenin batısında denize dökülür.

İlçeler
Alucra: Ekonomisi hayvancılığa dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri buğday, çavdar ve fasulyedir.
Bulancak: Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri fındık, mısır, arpa, patates ve fasulyedir.
Çamoluk: Ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri buğday, çavdar, elma, ceviz ve fasulyedir.
Çanakçı: Başlıca tarım ürünü mısır ve fındıktır.
Dereli: Başlıca tarım ürünleri fındık, mısır olup, ayrıca az miktarda arpa, patates ve elma yetiştirilir.
Doğankent: Başlıca tarım ürünleri mısır, fındık, patates, elma, armuttur. Yüksek kesimlerde hayvancılık ve arıcılık yapılır.
Espiye: Başlıca tarım ürünleri fındık ve mısırdır.
Eynesil: Başlıca tarım ürünleri fındık ve çaydır. Mısır, patates, elma ve armut üretimi iç tüketime yöneliktir.
Görele: Başlıca tarım ürünleri fındık, mısır ve çaydır. Az miktarda elma, armut ve patates yetiştirilir. Dağlık bölgelerde koyun ve keçi besiciliği, kıyılarda ise balıkçılık ve tekne yapımcılığı başlıca ekonomik uğraştır.
Güce: Yüksek kesimlerde hayvancılık ve arıcılık yapılır.
Keşap: Başlıca tarım ürünleri fındık ve mısırdır. Ayrıca az miktarda patates, elma, armut yetiştirilir. Kıyı kesiminde balıkçılık, dağlık bölgelerde ise hayvancılık yapılır.
Piraziz: Başlıca tarım ürünleri fındık, mısır ve fasulyedir. Ormancılık ilçe ekonomisinde önemli yer tutar.
Şebinkarahisar: Başlıca tarım ürünleri buğday, tütün, şekerpancarı, kızılcık, arpa ve çavdardır. Cevizi meşhurdur. Çok miktarda sığır ve koyun beslenir. Arıcılık ve koyunculuk gelişmiştir.
Tirebolu: Başlıca tarım ürünleri mısır, fındık, patates, elma, armut, fasulye ve çaydır. Yaylalarda hayvancılık ve arıcılık yapılır.
Yağlıdere: Başlıca tarım ürünleri fındık ve mısırdır. Ayrıca az miktarda çay, patates, elma ve armut yetiştirilir.

Ekonomi
Giresun ilinde ekonomi ağırlıklı olarak tarıma dayalıdır. İl tarımının büyük ölçüde fındık üretimine dayalıdır. Dolayısıyla mevcut sanayi tesisleri fındık işleme ve fındık mamulleri üretimiyle ilgilidir.
Giresun’da mevcut geleneksel ekonomik yapıyı değiştirebilecek boyutta kamu yatırımları da yapılmamıştır.

Giresun, fındık üretim alanı olarak, ülke üretim alanının yaklaşık olarak %17 sine, üretim olarak ise ülke fındık üretiminin ortalama % 20 sine sahiptir (s. 73).

İl ihracatında % 85 oranında bir paya sahip olan fındık, Almanya, İtalya, İsveç, İngiltere, Fransa, Avusturya, Belçika, Danimarka ve Hollanda gibi Avrupa ülkelerine ihraç edilmektedir.

İl genelinde bakır-çinko-kurşun yatakları bulunmakla birlikte, en önemlileri Tirebolu, Espiye ve Şebinkarahisar ilçelerinde bulunmaktadır.
---
Giresun Sosyo Ekonomik Envanteri 2016, Giresun Ticaret ve Sanayi Odası

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder