Şahinde
Yavuz - Ataerkil Egemen Erkeklik Değerlerinin Üretiminde Kadınların
Rolü - Trabzon Örneği
Kadınlar, erkekliğin inşa sürecinde anne,
kız arkadaş, cinsel partner, okul arkadaşı, eş, işyeri arkadaşı vb olarak merkezi
öneme sahiptir.
Bu araştırma, baskıcı toplumsal cinsiyet
ilişkilerinin sürdürülmesine hizmet eden ataerkil hegemonik erkekliğin kuruluş
ve devam ettiriliş süreçlerinde kadınların nasıl bir rol oynadıklarını, ev ve
aile ekseni etrafında sorgulamayı, ve kendilerini ezen bir cinsiyet düzeninde
hâkim erkeklik stratejileriyle kadınların işbirliği yapıp yapmadıkları ortaya
koymayı amaçlamaktadır (s. 117).
Trabzon yerel kültürü güçlü, çevresi tarafından
çekim merkezi kabul edilen bir şehirdir.
Trabzon’da “Trabzonluluk,” erkeğinden
kadınına, yoksulundan varsılına ortak bir payda olarak yaşanmakta, bu kimlik
günlük hayatta sürekli üretilerek, zaman zaman meydan okumaya dönüşebilmektedir.
Trabzonlular dine, milliyete, aileye
bağlılıkta kendilerini diğer şehirlerden daha ayrıcalıklı ve üstün olarak
konumlamaktadır.
Trabzonlular, “Trabzonlu olmanın” ve “Trabzonspor’un”
ardından en çok “Trabzon erkeği”yle gurur duymaktadır” (s. 118)
Trabzon’da sanayi gelişkin değildir, bu
açıdan kırsal nüfus yoğundur.
Doğu Karadeniz tarım arazisinin
yetersizliği ve yoğun nüfusu nedeniyle çalışmak için diğer illere ve ülkelere
(özellikle Almanya) göç veren bir bölgedir.
Trabzon’da ekonomik yapının daralması
nedeni ile işsizlik yaygındır. Trabzon’da işsizliğin yaygın oluşu, sanayinin
gelişmemesinin sonucudur,
Trabzon’da işsizliğin ve yoksulluğun gün
geçtikçe artması, şehrin kamusallığının işsiz, umutsuz, şiddete eğilimli ve ataerkil
değerleri güçlü (erkeklerden müteşekkil
olması sonucunu getirmiştir.)
...şehrin gururu olan Trabzonspor’un
erkekler tarafından mikro milliyetçiliğin ve sağ dünya görüşünün aktarıldığı
zemin (olarak telakki edilmektedir.)
Türkiye Gürcistan sınırının açılmasıyla
Nataşa genel adlandırmasıyla eski SSCB ve Doğu Blok’u ülkelerinden gelen seks
işçilerinin, Trabzon erkeğinin ataerkil hayallerini gerçeğe (kavuşturmuştur.)
Bölgenin tutucu doğasına karşın, sınır
kapısının açılışından sonra, Trabzon’da yabancı seks işçileriyle buluşmak için oteller,
restoranlar, eğlence mekânlarının sayısı artmıştır.
(Bu
vakıa) Trabzon’da ahlaki yapının ikiyüzlü doğasına işaret eder.
Sınır kapısının açılmasından önce kadın ve
erkeğin birbirini aldatmasının mümkün olamadığı/olmadığı bölgede (...) Nataşa’larla
birlikte olma hikayeleri sıradanlaşmıştır.
Trabzon erkekleri bir yandan çalışkanlığı,
cefakârlığı yüzünden övündükleri Trabzon kadınını, aynı zamanda “çalıştığı için
inek gibi pis kokan”, “bakımsız”, “oturmasını kalkmasını bilmeyen” sıfatlarıyla
adlandırmaktan çekince duymamışlardır.
Kadınların o dönemde kocalarını elde
tutmaya dair gayretleri, ataerkil kodu destekler niteliktedir (s. 119).
Endüstrileşmenin kadınlar için en önemli ve
sürekli sonucu, baskın yetişkin kadın rolü olarak modern ev kadınlığının
belirmesidir.
...kadının çalışmayıp evde oturması,
burjuva sınıfı uygulaması olmaktan çıkıp orta sınıfların benimsediği bir görüşe
dönüşmüştür (s. 120).
Trabzon’da aile ekonomisi, çoğu zaman
kadınların emeğiyle dönmektedir.
Niteliksiz, statüsü düşük ve geliri az
işlerde çalışan kadınlar, “cinsiyet rollerine uygun hale getirmek” için kendi
kazançlarını küçümseyerek, kazandıkları parayı asıl geliri elde eden eşlerine
yardım biçiminde sunmaktadırlar.
...para kazanmak gibi, kazanılan paranın
harcanması da erkeklere sağlanan iktidar alanının başlıca ögelerindendir.
Türkiye’de kadınlar ekonomik etkinlikte
bulunsalar bile önce ev kadınıdırlar ve bu rollerini oynamak zorundadırlar (s.
121).
...erkeğin kendini erkek olarak
hissetmesini sağlamak için, kadınların baskılanması gerekir. Birinin kızı ya da
kansı olmak, o kişinin sınırlan içinde yaşamak demektir (s. 122).
Erkek çocuk soyun devamı, ailenin
yaşlılıktaki güvencesi olarak görülür. Böyle ailelerde kadının statüsü,
doğurduğu erkek çocukla güçlenir, erkek doğurmakla kadın itibar kazanır (s.
123).
Kadınların gündelik hayatı ile ataerkil
kuralların devamlılığı arasında bir çelişki yaşanmamaktadır. Erkekler
iktidarlarını namus, para ve güç sahipliği ile sağlarken, kadınlar
yüklendikleri ev işleri ile erkeklik değerlerini özel alanları içinde yeniden
üretmektedir (s. 125).
Ataerkil toplumlarda kadınlar oğullarını
yaşlılık güvencesi olarak görmekte, çeşitli stratejiler, taktikler geliştirerek
oğullarını kendilerine bağlı tutmaktadır. Ataerkil düzende, kayınvalideler ve
gelinler arasında oğul ya da kocanın sevgisini ustalıkla yönlendirmeye dayalı
duygusal stratejiler üretilir (s. 126).
---
Yavuz, Şahinde.
(2015), “Ataerkil Egemen Erkeklik
Değerlerinin Üretiminde Kadınların Rolü: Trabzon Örneği,” Fe Dergi, Cilt: 7,
Sayı: 1, (117-130)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder