Hüseyin
Avsallı - Radyo ve Televizyon Üst Kurulu
Yüksek
Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul 1997
Radyo ve televizyon yayıncılığımı sağlıklı
bir biçimde yapılabilmesi için teknik bazı düzenlemelerin de yapılması gerekmekteydi.
İmkânı olan herkesin (basın hürriyetinde olduğu gibi) izin almadan radyo ve
televizyon yayım yapabilmesi mümkün değildir (s. 2).
Birinci bölümün diğer konusunu Üst Kurulu
doğuran ihtiyaçlar yani radyo-televizyon hürriyetinin kötüye kullanılması oluşturmaktadır.
Çalışmamızın ikinci bölümünde Üst Kurulu
inceleyeceğiz.
Çalışmamızın son bölümü olan üçüncü
bölümünde ise Üst Kurul’un görev ve yetkilerini 3984 sayılı kanun ve bu kanuna
dayanılarak çıkartılan yönetmeliklerdeki düzenlemelere göre açıklayacağız (s.
4).
Türkiye’de
Radyo- Televizyon Yayıncılığının Geçmişi (s.
22 vd.)
1990’lı yıllara gelinceye kadar ülkemizde
radyo-televizyon yayıncılığında devlet tekeli bulunmaktaydı.
1961 Anayasası’nın 121. maddesi “radyo -
televizyon programlarının idaresi, özerk kamu tüzel kişiliği halinde düzenlenir”
diyerek radyo -televizyon yayıncılığında “özerk dönemi” başlatmıştır (s. 23).
1992 yılma gelindiğinde 6’sı devlet, 6’sı
özel kanal olmak üzere 12 adet ulusal yayın yapan televizyon kanalı
bulunuyordu. 1993 yılında 12’si ulusal olmak üzere toplam 250 adet özel
televizyon Türkiye’de yayın yapıyordu.
Radyo yayıncılığı da özel (ticari) olarak
ilk kez 1992 yılında kurulan radyolarla başladı (s. 24).
(çok
fazla hukuki tafsilat…)
…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder