Mozart ve Salieri
SALIERI: Yeryüzünde adalet yoktur derler, Ahrette de
olmayacak adalet…
Küçük yaşta reddettim kof zevkleri; Müziğe uzak işlerden
tiksindim, Küçümsedim hepsini, elimin tersiyle ittim. Yalnızca müziğe verdim
kendimi.
…
Nasıl kıskanıyorum - nasıl. Tanrım! Nerde adalet, eğer
kutsal yetenek, Ölümsüz deha, bunca didinmeyi, köleliği mükafatlandırmıyorsa -
tam tersine Uçarı bir serserinin beyninde yeşeriyorsa Sorarım nerde adalet? Ah
Mozart. Mozart!
…
Kaderin akışını değiştiremem gerçi- Ama bana düştü görev,
onu hemen durdurmalıyım, Yoksa hepimizin felaketi olacak, Bütün müzikçilerin,
müzik çömezlerinin, Yalnız ben gibi vasat bir şöhretin olsa neyse Hem, Mozart
yaşayıp yeni doruklara tırmansa Ne çıkar? Müzik mi gelişir? Hayır asla: Yine
düşüş kaydeder, onun varisi yok ki.
…
SALIERI: Karamsarlık akıyor üstünden.
…
MOZART: Requiem'im... ona takıldı kafam.
…
Üç hafta önce, eve geççe dönmüştüm. Biri arayıp beni sormuş
- her ne içinse. Bütün gece düşündüm - Kimdi? Ne alıp vereceği var benimle?
Ertesi gün Aynı adam ben yokken gelmiş yine. Bir gün sonra oğlumla oynarken-Çağırdılar:
karalar giymiş biri önümde eğildi, Bir Requiem ısmarlayıp kayıplara karıştı.
Hemen koyuldum işe. O günden bu yana karalar giyen adam bir daha görünmedi;
Sevindim doğrusu - Requiem bitti bitmesine de ayrılmak istemezdim ondan. Ne var
ki...
…
Her yerde, gece gündüz, o karalı adam Gölgem gibi izliyor
beni. Şu anda Yanımızda oturuyor sanki. Evet?
…
(Salieri) Zehri Mozart'ın bardağına boşaltır.
İçelim hadi.
MOZART: Sağlığına, dostum. Bizi birleştiren bağa-Mozart ve
Salieri'ye, uyumdan doğma kardeşlere.
İçer.
…
MOZART: (Peçetesini masaya atarak) Yeter - tamam.
Piyanoya doğru gider.
İşte bizim Requiem.
…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder