Erken Cumhuriyet Döneminde Çağdaş Kırsal Kimliğin Örneklenmesi Planlı Göçmen Köyleri
Erken Cumhuriyet döneminde üzerinde önemle durulan imar
faaliyetlerinden biri de göçmen yerleşimleri.
Planlı bir yerleşmenin kurulması her şeyden önce karar
verici bir otoriteyi gerektirir.
Osmanlı Devleti’nin göçmen yerleşimlerine yönelik bilinen
ilk yasal düzenlemesi, Kırım göçmenlerinin iskânı için 3 Mayıs 1856’da Silistre
Valiliği’ne gönderilen yönetmeliktir. Sözkonusu yönetmelikte “evlerin bir
hizada yapılması, sokakların eşit genişlikte olması ve evlerin basit bir
şekilde ahşaptan olması” istenmiştir.
18 Mart 1924’de, / çıkartılan 442 sayılı Köy Kanunu, Türkiye
Cumhuriyeti’nin köy sorununun çözümüne verdiği önemi gösteren, kapsamlı bir
yasadır.
…mevcut köylerin yapılı çevrelerinin değiştirilerek çağdaş
köy ortamının oluşturulması için ideal fiziki çevre özelliklerini tanımlamış,
bunun uygulanması ve sürekliliğinin sağlanması için de bir yönetim planı
öngörmüştür.
Kazım Dirik’in İdeal Cumhuriyet Köyü Planı
Köy Kanunu’nun öngördüğü tüm işlevleri fazlasıyla içeren bu
öneri, henüz kentlerde bu kadar çeşitli kamusal yapının olmadığı bir dönemde,
başlığına uygun bir biçimde “idealize” hatta “ütopik” bir köy projesidir.
Ortada daire biçimli bir meydan ve bunun çevresinde
birbirine koşut üç sıra sokak yer alır. Meydandan açılan ışınsal altı yol (altı
ok?), sokakları keserek yapı adalarını yay biçimli olarak sınırlandırır.
…
Eres, Zeynep (2014), Erken Cumhuriyet Döneminde Çağdaş
Kırsal Kimliğin Örneklenmesi, Mimarlık Dergisi, Sayı: 375, s.58-63
…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder