Nietzsche ve Parçalı Yazı

Maurice Blanchot - Nietzsche ve Parçalı Yazı

Düşünce merkeze işaret etmeli ki Güç istemi, Üst insan, Bengi dönüş, nihilizm, perspektivizm, trajik düşünce ve başka birçok ayrı izlek kavuşsun ve tek bir yorum içerisinde anlaşılabilsin. (s. 77)

Aforizma onun en başarılı olduğu biçimdir (bu gereksiz bir tespit, işaret etmek istediği anlam bütünlüğü hangi yazınsal formda mümkün ise o formla yazdı).

Aforizma kısıtlayan, hapseden güçtür. (s. 78)

Parçalı olan bütünden önce gelmez, bütünün dışında, bütünden sonra söylenir. (s. 79)

(çoğulculuk) Hakikatin iki’de başladığını anımsatır.

Parça olarak söz insanın ortadan kaybolmasıyla ilgilidir. (s. 82)

Bengi dönüş zamanı, bengi yöneliş olarak dile getirir; parça sözü ise bu yenilemeyi ondan her türlü bengiliği çıkararak yineler. Bengi dönüş oluşumun varlığını dile getirir; yineleme ise onu varlığın sürekli kesintiye uğrayıp durması olarak yineler. Bengi dönüş aynının bengi dönüşünü dile getirir. Yineleme ise başkasının aynıyla özdeşleşerek aynının kendiyle özdeş olmayışı haline geldiği ve aynının hep kendinden başka olmasını sağladığı dolambacı dile getirir. (s. 86)

Düşünceye ölçü olarak ışık saf görünürlüğü verir. Düşünmek bu andan sonra açık seçik görmek demektir; apaçık gerçeklik içinde öylece durmak, bütün şeylerin bir biçimin birliği içinde belirmesini sağlayan aydınlığa boyun eğmek… (s. 87)

Güç, ayrımı dile getirir. Gücü düşünmek ayrımı düşünmektir. Her güç başka bir güçle özsel bir bağ içindedir. Gücün varlığı çoğuldur, onu tekil düşünmek saçmadır. (s. 88)

Gücün başka güçle bağı asla olumsuz bir öğe olarak düşünülmez. (s. 89)

Dil demek, bir metafizik demektir.

Ne zaman konuşsak varlığa bağlanırız.

Korkarım ki asla Tanrı’dan kurtulamayacağız. (s. 95)

---

Türkçeleştiren: Ömer Aygün

Cogito: Nietzsche özel sayısı