Sözün Düşüşü
Jacques Ellul
Görme, dünyaya sahip olmamı garantiler ve onu benim için evren yapar. Görme bana eylemde bulunma imkanı sağlar.
Söz bizi yalnızca, aşırı ölçüde kesin imajların tasvirini yaptığında ve resmettiğinde terörün eşiğine getirir. Poe’nun kısa öyküleri buna örnektir.
Görme uzaysaldır. Ses alanı zamansaldır ve bizi bir kaplamdan çok bir süreye yerleştirir. Ses bir aracısız, bilinçsiz sorgulama doğurur.
Söz bizi diğer bir boyuta sokar. Görmenin anlamını kavramam için beklemem gerekmez, fakat henüz başlamış bulunan cümlenin tam anlamını kavrayabilmem için, daima beklemem gerekir.
Sözün bir nesne haline gelmesi için, biri tarafından yazıya dönüştürülmesi gerekir.
Her söz bir diyaloğu başlatır. Monolog geçmişle ve gelecekle diyalogtur.
Dilin belirsizliği onun tüm zenginliğinin kaynağıdır.
Poetik, söz içinde paradoks içerir.
Şiir dikkatimizi çokanlamlılığın belirsizliğine çeker.
Praksisin insani problemlerin çözümü olduğu tezi, bir iddia olarak kaldığı sürece, boş sözden ibarettir.
Çeviren: Hüsamettin Aslan
Paradigma, 1998
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder