Thomas Bernhard – Ödüllerim

Thomas Bernhard – Ödüllerim

Grillparzer Ödülü

Viyana’daki Bilimler Akademisi’nin Grillparzer Ödülü’nü vermesi nedeniyle kendime bir takım elbise almak zorunda kaldım.

Şık mağazalar denilen bu yerlerde insanın ne istediğini hemen anlatabilmesinin güçlüğü bilinir, müşteri hemen ve ince ayrıntısına kadar ne istediğini söylese bile, istediğini tekrarlayıncaya kadar ona önce inançsızlıkla bakılır. Ama doğal olarak kendisiyle konuşulan satıcı hâlâ anlamamıştır. (s. 9)

O ana kadar yıllarca takım elbise giymemiştim, evet o zamana kadar hep pantolon ve kazakla görülmüştüm. (s. 10)

Salonda birinin bizi karşılayacağını düşündüm

Tören salonunun kapısında durduk ve bekledik. Ama insanlar yanımızdan geçip gidiyor ve bize durmadan çarpıyorlardı ve biz beklemek için en uygunsuz yeri seçtiğimizi kavradık.

Olayın en önemli kişileri olması gereken, diye düşündüğümüz, bizi kimse dikkate almıyordu.

Tören salonunun ortasında oturmakta ve beklemekteydik.

Tören doğal olarak başlamamıştı.

Sahnede heyecanlı beyler oradan oraya koşuşturuyordu, sanki bir şey aramaktaydılar (…) yani beni. (s. 12)

Onlar seni (…) nasıl karşılamadılarsa sen de onları karşılama diye düşündüm. (s. 13)

Alman Endüstri Birliği Kültür Dairesi Ödülü

67 yazında üç ay akciğer hastanesinde kalmıştım.

Ben oradayken benim ve bir teoloji öğrencisinin dışında bütün hastalar ölmüştü.

Çoğu zaman olduğu gibi bir kez daha var olma olanağımın sınırına dayanmıştım ve doktorlar tarafından terk edilmiştim. (s. 16)

Hastaneye alınmam için (…) önce on beş bin şilin yatırmam gerekmişti, doğal olarak bu para bende yoktu ve teyzem borç vermişti.

Editörüme yazıp yayıncımın bana iki bin mark göndermesini istedim.

Bir ölüm koğuşuna kabul edilmek için on beş bin şilin bulmak zorunda kalmak acı,

Ödülün verilişi son baharda gerçekleşecekti,

Benimle birlikte kadın şair Elisabeth Borchers de ödül almıştı. (s. 18-19)

Başkan: “…Alman Endüstri Birliği 1967 ödüllerini bayan Bernhard ve bay Borchers’e veriyor!” (s. 21)

Özgür Hansestadt Bremen Edebiyat Ödülü

Don’u yazdığımda geleceğim umutsuzdu.

Edebiyatın umudum olduğu yanılgısında boğulmak zorunda kaldığıma inanıyordum.

Edebiyata lanet okudum.

Kamyon şoförlüğü işine girdim.

Birden işimden nefret ettim ve bıraktım.

Kendimin son derece acınası bir karikatürüne dönüşmüştüm ve korkunç varoluş felaketime bağlanmıştım ki Özgür Hansestadt Bremen Edebiyat Ödülü geldi.

Oldum olası kendime ait bir evim olması isteğini taşımıştım.

İçine kendimi hapsedeceğim duvarlarım olsundu.

Ödül töreni Bremen’in eski belediye binasında olacaktı.

En büyük sorunum, benden toplananların önünde bir konuşma yapmamın istenmesiydi. (s. 29)

Kürsüye yöneldim

Yazdıklarımı okudum.

Julius-Campe Ödülü

Ödülün bütün parasıyla kendime bir araba aldım.

Rijka’ya gittim.

Bir araba benim şeridime girdi, doğru benim arabamın ön bölümüne çarptı ve onu bütünüyle hurdaya dönüştürdü. Beni ise arabadan dışarıya fırlattı.

Hiçbir acı duymadım.

Kafamdan yaralanmıştım, akan kan o derece fazlaydı ki kafatasımın yarıldığını sandım.

Herald’ım bir teneke yığınıydı.

Onunla yalnızca bin iki yüz kilometre yol yaptığımı düşündüm.

Araba sevdamın sonu beni son derece düş kırıklığına uğratmıştı.

Yugoslav sigorta şirketleri avukatımın bütün taleplerini (…) yerine getirmişlerdi.

Kendime yeni bir Herald aldım ve onunla sonradan sık sık Yugoslavya’ya gittim, (s. 41)

Avusturya Devlet Edebiyat Ödülü

Henüz metnimi bitirmemiştim ki salonda huzursuzluk başladı,

Metnim ölüm ve onun gücü ve her türlü insansılığın gülünçlüğü (…) ve bütün devletlerin abesliği üzerineydi.

Ben daha metnimi bitirmemiştim ki bakan kıpkırmızı bir suratla ayağa fırladı,

Ertesi gün gazeteler yazar Bernhard’ın kışkırtmasıyla patlayan bir skandaldan söz ettiler.

Anton Wildgans Ödülü

İnsan kedine nerede para sunulursa sunulsun onu almalı

Sanayi Birliği yirmi beş bin şilinlik cimrice ödül tutarıyla olağanüstü bir sanat ve kültür destekçisi seviyesine yükseltiliyor ve bu iş için bir de bütün gazetelerde, alçaklıkları yüzünden acımasızca teşhir edileceklerine övülüyorlar. (s. 55)

Franz-Theodor-Csokor Ödülü

Hayır demek için çok zayıftım.

Ödülleri verenleri küçük görüyordum, ama ödülleri kararlılıkla geri çevirmiyordum. Her şey iğrençti, ama kendimi de iğrenç olarak görüyordum. (s. 61)

Eyalet Ticaret Odası Edebiyat Ödülü

Büchner Ödülü

Konuşmalar

Bizler bütün tarihin en korkunç topraklarında yaşıyoruz.

Ölüm düşünülecek olursa her şey gülünç

Biz Avusturyalıyız, duygusuzuz,

Sözünü ettiğimiz şey keşfedilmemiştir, yaşamıyoruz, fakat varsayarsak riyakârca var olmaktayız,

Bugünkü ilim sayesinde kaybolduk,

Meine Preise

Türkçeleştiren: Sezer Duru

Yapı Kredi Yayınları

Ocak 2010