Dostoyevski
- Noel Ağacı ve Bir Evlenme
Geçenlerde bir düğün izledim... ama hayır! İyisi mi ben size
önce Noel ağacını anlatayım.
Bundan tam beş yıl önce, Noel öncesi bir çocuk balosuna
davetliydim.
Balodakiler için ben bir yabancıydım.
…benim gibi (…) biri daha vardı
Canının çok sıkıldığı belliydi,
…hiç değilse elini kolunu bir yerlere saklayabilmek için,
akşam süresince durmadan favorilerini sıvazlayıp durmuştu. Favorileri
gerçekten, oldukça güzeldi. Ama onları öylesine özenle sıvazlıyordu ki, ona bakarken
insan, önce favorilerinin dünyaya geldiğini, onları sıvazlamak için de sonra bu
bayın favorilere eklendiğini düşünebilirdi (s. 156).
Yulian Mastakoviç
Ev sahibiyle sahibesi iltifatlar yağdırıyorlardı ona
Çocuklar inanılmayacak derecede sevimliydi
Yulian Mastakoviç
birtakım hesaplar yapıyordu.
Düşünmeyi bıraktıktan sonra sümkürdü,
- Nedir o elinizdeki, sevimli çocuk, bir bebek mi? Diye
sordu.
Kız çocuğu yüzünü buruşturdu, korkmuş gibi:
- Bebek, dedi.
- Peki, sevimli kız, anne babanıza konuk geldiğimde beni
sevecek misiniz?
Böyle sorduktan sonra Yulian Mastakoviç sevimli kız çocuğunu
bir kez daha öpmek istedi. Ama sarışın çocuk ağlamak üzere olduğunu görünce
kızın koluna yapıştı…
Yulian Mastakoviç, kızgınlıktan, öfkeden ah al moru mor,
gözdağı vererek, kendisinden uzaklaşmaya çalışan, nereye kaçacağını bilemeyen
sarışın çocuğun arkasından gidiyordu.
- Defol buradan, ne işin var senin burada?
…
Çevredekiler kilisede evlilik töreninin olduğunu
söylüyorlardı.
Damada dikkatli bakınca birden onun, beş yıldır görmediğim
Yulian Mastakoviç olduğunu fark ettim. Geline baktım... Aman Tanrım!
Sağımda solumda gelinin çok zengin olduğunu, beş yüz bin
ruble drahomayla ve birçok öte beriyle... koca evine geldiğini söylüyorlardı...
Sokağa çıktığımda "Doğrusu. hesabını doğru
yapmış!" diye düşünüyordum ...
1848
…
Dostoyevski, Öyküler (çev: Ergin Altay), İletişim Yayınları
(3. Baskı 2011), s. 155-163
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder