8 Ekim 2019 Salı

Noel Ağacı ve Bir Evlenme


Dostoyevski - Noel Ağacı ve Bir Evlenme

Geçenlerde bir düğün izledim... ama hayır! İyisi mi ben size önce Noel ağacını anlatayım.

Bundan tam beş yıl önce, Noel öncesi bir çocuk balosuna davetliydim.

Balodakiler için ben bir yabancıydım.

…benim gibi (…) biri daha vardı
Canının çok sıkıldığı belliydi,

…hiç değilse elini kolunu bir yerlere saklayabilmek için, akşam süresince durmadan favorilerini sıvazlayıp durmuştu. Favorileri gerçekten, oldukça güzeldi. Ama onları öylesine özenle sıvazlıyordu ki, ona bakarken insan, önce favorilerinin dünyaya geldiğini, onları sıvazlamak için de sonra bu bayın favorilere eklendiğini düşünebilirdi (s. 156).

Yulian Mastakoviç
Ev sahibiyle sahibesi iltifatlar yağdırıyorlardı ona

Çocuklar inanılmayacak derecede sevimliydi

Yulian Mastakoviç
birtakım hesaplar yapıyordu.
Düşünmeyi bıraktıktan sonra sümkürdü,

- Nedir o elinizdeki, sevimli çocuk, bir bebek mi? Diye sordu.
Kız çocuğu yüzünü buruşturdu, korkmuş gibi:
- Bebek, dedi.

- Peki, sevimli kız, anne babanıza konuk geldiğimde beni sevecek misiniz?

Böyle sorduktan sonra Yulian Mastakoviç sevimli kız çocuğunu bir kez daha öpmek istedi. Ama sarışın çocuk ağlamak üzere olduğunu görünce kızın koluna yapıştı…

Yulian Mastakoviç, kızgınlıktan, öfkeden ah al moru mor, gözdağı vererek, kendisinden uzaklaşmaya çalışan, nereye kaçacağını bilemeyen sarışın çocuğun arkasından gidiyordu.
- Defol buradan, ne işin var senin burada?

Çevredekiler kilisede evlilik töreninin olduğunu söylüyorlardı.

Damada dikkatli bakınca birden onun, beş yıldır görmediğim Yulian Mastakoviç olduğunu fark ettim. Geline baktım... Aman Tanrım!

Sağımda solumda gelinin çok zengin olduğunu, beş yüz bin ruble drahomayla ve birçok öte beriyle... koca evine geldiğini söylüyorlardı...
Sokağa çıktığımda "Doğrusu. hesabını doğru yapmış!" diye düşünüyordum ...
1848
Dostoyevski, Öyküler (çev: Ergin Altay), İletişim Yayınları (3. Baskı 2011), s. 155-163


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder