Antonio
Tabucchi - Fernando
Pessoa'nın Son Üç Günü
Bir Sayıklama
Önce tıraş olmalıyım, dedi, hastaneye üç günlük
sakalla gitmek istemiyorum,
…çünkü yaşam bir deliliktir.
Alvaro de Campos:
Seninle buluşmak için uygun zaman
hayaletler saatidir.
Çünkü gidecek olursan, birbirimize
söyleyeceğimiz birkaç şey var,
Ardından ben de kalamam, ben de seninle
gideceğim ve karanlığa dalmadan önce birbirimize söyleyeceklerimiz var.
Yaşamıma girdin; benim yerime geçtin. (s.
16-17)
O günlerde aya dizeler düzebilirdim ve
inan, akşamları güvertede balo verilirken ay öylesine görkemli, öylesine bana
aitti ki… ama o zamanlar budalanın tekiydim, yaşama ironiyle bakardım, bana
verilen yaşamdan zevk almasını bilmezdim…
Sonra gerçeği çözme hevesine kapıldım
Ardından cesaretimi yitirdim. Cesaretimi
yitirince de nihilizm geldi. Daha sonra hiçbir şeye inanmaz oldum.
…ve yüreğim artık boş bir saksıdan ibaret.
Belki de aşk mektuplarının hepsi gülünç
değildir.
Ricardo Reis:
Size bir itirafta bulunmalıyım sevgili
Pessoa
Birezilya’ya hiç gitmedim, herkesi
gittiğime inandırdım, sizi bile, aslında burada, Portekiz’de küçük bir köyde
gizleniyordum.
Azeitao’da olmama rağmen Stoacı bir yaşam
sürdüm.
Çiçeklerden taçlar yapıyorum,
Tacınızı kabul ediyorum sevgili Ricardo
Reis,
Bernardo Soares
Antonio Mora
Doktor Gama, o tanrıların döneceğine
inanıyor ve deliliğin toplumu rahatsız eden kişileri ayırmak için insanlar
tarafından yaratılmış bir konum olduğunu iddia ediyor.
Pessoa içini çekti. Antonio Mora masadan
gözlüğü aldı ve yüzüne yerleştirdi. Pessoa gözlerini koca koca açtı ve elleri
çarşafın üzerinde durdu. Saat tam yirmi otuzdu.
Türkçeleştiren: Münir H. Göle
Can Yayınları
Mart 2005
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder