Geleneksel El Sanatlarına Bir Örnek Sürmene Bıçağı Üretimi

Hayati Doğanay 

Ahmet Çavuş

 

Sürmene’de bıçakçılığın tarihi

yaklaşık 150 yıldan beri bu üretim sürdürülmektedir.

 

Sürmene’de, 1952’de / Sürmene bıçağının ateşli silahlar sınıfına dahil edilerek yasaklanmasıyla, üretim faaliyeti zayıflamış ve durma noktasına gelmiştir.

 

Soğuksu Mahallesi üretimin merkezi durumundadır. Kayalı ve Orta Mahalle diğer üretim yapılan yerlerdir.

 

Şerit çelik yurt dışından ithal edilip getirtilmekte…

Odun-kömür gibi ihtiyaç duyulan malzemeler bölgeden, yakın çevreden temin edilmekte…

Bıçak sapı yapımında hayvan boynuzu, hayvan kemiği, plastik ve ahşap kullanılmakta…

 

Çeliğe balık yağıyla su veriliyor…

 

Bıçak için kın, kızılağaçtan içi oyularak ve dışı keçi derisinden işlenerek yapılıyor…

 

İlçenin adıyla meşhur olan Sürmene çiftli kaması…

…

Doğanay , Hayati – Çavuş, Ahmet (2013), Geleneksel El Sanatlarına Bir Örnek Sürmene Bıçağı Üretimi, Doğu Coğrafya Dergisi, Cilt: 18, Sayı: 29, s. 51-64