Abanoz
Küçük - Giresun Yöresi Kemençecilik Geleneği ve Popüler Kültür
Sözlü geleneklerin canlılığı, dinleyici
kitlesinin ihtiyaçlarına cevap verebilmesiyle doğru orantılıdır.
Geleneğin popüler kültür etkisinde ortaya
çıkan değişim ve dönüşümlere uyum sağlayabilmesi, insanların değişen zevk ve
ihtiyaçlarına da cevap verebilmesini sağlamıştır (s. 139).
Popüler kavramı “halk”, “nüfusun büyük
çoğunluğu”, “halk/çoğunluk için”, “halk/çoğunluk tarafından” terimlerini içine
alır (s. 142).
Popüler kültür, dünyada meydana gelen
siyasi, sosyal, ekonomik, teknolojik gelişmeler paralelinde ortaya çıkmıştır.
Gelenek, geniş anlamıyla “bir kuşaktan
ötekine geçirilebilen bilgi, tasarım, boş inanç, yaşantı biçimi; daha geniş
anlamıyla maddi olmayan kültürdür (s. 143).
Görele kemençesinin bilinen ilk üreticisi,
aynı zamanda icracı da olduğu söylenen
Kuyucuoğlu (1830-1900)’dur.
Giresun yöresi kemençecilik geleneğinde
usta-çırak ilişkisinin günümüzde de yaygın bir şekilde devam ettiğini
görmekteyiz.
Geleneğin dinleyici kitlesi, elektronik
kültür ortamları sayesinde oldukça genişlemiş, ulusal ve uluslararası bir
niteliğe kavuşmuştur.
“kemençeyi Görele çalar, horonu Tonya
oynar, türküyü Ağasar (Şalpazarı) söyler”
Günümüzde geleneğin kaybetmiş olduğu en
önemli icra ortamı, imecelerdir.
Bu ortamın kaybolmasında, şehirlere göç ile
birlikte köylerdeki genç nüfusun azalması ve arazilerin miras yoluyla bölünerek
küçülmesi etkili olmuştur (s. 149).
Türkülerde popüler kültüre has konular da işlenmeye
başlanmış olup, bu husus, yabancı kelime kullanımının artması sonucunu da
beraberinde getirmiştir.
Giresun yöresi kemençecilik geleneği,
popüler kültürün beraberinde getirdiği değişim ve dönüşümlere uyum sağlayabilen
bir nitelik arz ettiğinden, canlılığını halen korumaktadır.
---
Küçük, Abanoz. (2015). “Giresun Yöresi Kemençecilik Geleneği ve
Popüler Kültür,” Uluslararası Türk Dünyası Kültür Araştırmaları Dergisi, Cilt:
1, Sayı: 1 (s. 138-154)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder