Sinop ve Samsun’da Derlenmiş Atasözleri

M. Şakir Ülkütaşır - Sinop ve Samsun’da Derlenmiş (At’la ilgili) Atasözleri

— At ile avrata inan olmaz.

— At süre süre insan göre göre.

— Atta duran var durmıyan var.

— At yedi günde it yediği günde belli olur.

— Atın ölüsü eşeğin dirisi.

 — Boş torba ile at tutulmaz.

— Atın yüğrük ise bin de kaç.

— Ata bakma tona bak içindeki hana bak.

— Ata arpa yiğide pilâv.

— Atın ölüsü beygirin dirisi.

— At çakılı tüfek sıkılı gerek.

— Ata da soy gerek ite de.

— At ilin (elin) heybe emanet.

— Ata kuyruk yiğite bıyık.

— Atı kuyruklu olan-m sözü buyruktu olur.

— Taylar at olur atlar mat olur.

— Tay at oluncaya kadar sahibi mat olur.

— Atta karın yiğitte burun.

— At atı kazıkta aşmalı.

— Her at bir kamçı ile kovulmaz,

— Bahşiş atın dişine bakılmaz.

— At tırnaktan insan kulaktan kapar.

— At bulunur eyer bulunmaz.

— At yürümekle yol alır.

— Atın tepmezi itin kapmazı olmaz.

— At ölür semeri kalır yiğit ölür eseri kalır.

— At ölür meydan kalır yiğit ölür şanı kalır.

— At binenin kılıç kuşananın.

— At binenin kılıç kuşananın köprü geçenin iş becerenin.

— At binicisini tanır.

— Attan düşen gene atlanır.

— Atlar tepişir arada eşekler ezilir.

— Atın avanağı rahvan insanın pehlivan.

— Abraş at yükçü olmaz.

— At ilin (elin) it ilin bize ne.

— At beslenirken kız istenirken.

— Atın ölümü arpadan olsun.

— At yıkılır, adam ölür.

— At kocamakla tavlabaşı olamaz.

— At yiğidin altında aksamaz.

— At sahibine göre eşinir.

— At sahibine göre kişner.

— At sahibinden eşek esirgenmez.

— Atın gittiği yoldan eşek de gider.

— At pazarında eşek izi aranmaz.

— Atı gezdir de gene kâhyanın oğlu ol.

— At çalındıktan sonra ahırın kapısını kapar.

— At alan Üsküdar’a vardı.

— Atı alan Üsküdar’ı geçti.

— At alan Üsküdar’ı geçti, alamıyan çukurunu kazdı.

— Ata dost gibi yedirip düşman gibi binmeli.

— At bindiğine yatak döşek, eşek bindiğine çapa kürek.

— Ayranı yok içmeğe atla gider sıçmağa.

— At ile torbayı çektirme.

— Attan düşene timar, deveden düşene mezar.

— Ata binmeden önce ayaklarım sallama.

— Atın yerine eşek bağlama,

— At bulunur meydan bulunmaz, meydan bulunur at bulunmaz.

— Atın varken yolu tanı, itin varken ili tanı.

— Atı tutan (zapteden) gemdir.

— Atın cins olana tavlada belli olur.

— At gözünden çayır almaz.

— At ile yola çıkan eşeğin vay haline.

---

Ülkütaşır, M. Şakir. (1961), “Sinop ve Samsun’da Derlenmiş Atasözleri,” Türk Folklor Araştırmaları Dergisi, Yıl: 13, Cilt: 7, Sayı: 151, (s. 2634-2635)