Irwin Altman, Amos Rapoport,
Joachim F. Wohlwill - Teori ve Araştırmadaki
İlerlemeler - Notlar
Advances in Theory and Research, Plenum Press, New York,
1980
Araştırma metodolojisi açısından, yazar, güvenilir sonuçlar
elde etmek için kültürlerarası çalışmalarda kültüre özgü emik yaklaşımların
standart etik ölçümlerle birlikte kullanılmasının hayati önemini savunuyor.
Giriş
Araştırmacılar, kendi kültürel veya teorik çerçevesinin
başkalarının davranışlarını kategorize etmek ve yorumlamak için kullanıldığı
etiketleme (etik) ile, bir kültürü yalnızca kendi bakış açısıyla inceleme
(emik) arasındaki dengeyi bulma ihtiyacıyla karşı karşıyadır.
Rapoport, "tasarımın bağlama bağlı olduğu ve
dolayısıyla kültüre özgü olduğu" teorisi açısından bu konuyu ele almaktadır.
1. Kültürlerarası Çevresel Tasarımın Yönleri
Amos Rapoport
Kültür ve çevre tasarımı yakından ilişkilidir.
Tüm insan yapımı ortamlar, amaçlı değişiklikler için tasarlanmıştır.
Çevreler tasarlanırken, dört öğe düzenlenir: (1) mekân, (2)
anlam, (3) iletişim ve (4) zaman.
Tasarımcının görevi, kültürel çekirdek ile uyumlu,
destekleyici ortamlar yaratmaktır.
2. Kültürlerarası Araştırmada Stratejiler, Sorunlar, Uygulamalar
Kültürlerarası araştırmanın iki amacı vardır:
• Etik: Tüm kültürlerde geçerli ilkeleri belgelemek ve genel
teorik çerçeveler oluşturmak (fonetikten türetilmiştir).
• Emik: Herhangi bir kültürdeki geçerli davranış ilkelerini,
yerel halkın neye önem verdiğine dikkat ederek belgelemek (fonemiklerden
türetilmiştir).
3. Kültürel Ekoloji ve Bireysel Davranış
Makale bireysel davranışları anlamak için ekolojik
psikoloji, kültürlerarası psikoloji ve kültürel ekolojiyi entegre eden bir
çerçeve sunuyor.
4. Kişisel Alan ve Kalabalıklaşma
Kişisel alan / İki temel işlevi vardır:
1) psikolojik ve fiziksel rahatsızlığa karşı koruma ve
2) etkileşimde bulunanlar arasındaki ilişki hakkında
iletişim kurma.
5. Kentsel Ortamlarda Bölge
Bölgesel davranışın temel amacı, mekânsal ayrım yoluyla
sosyal etkileşimi düzenlemek ve çatışmayı azaltmaktır.
6. Kültür ve Kentsel Sahne
İnsan, doğal bir sürecin ürünü olmasına rağmen, kendi inşa
ettiği, yapay bir dünyada hareket eden bir paradokstur.
7. İnsan Ekolojisi İnsan Olarak Davranış
…
8. Doğal Afetler
Toplumlar gelişim türlerine göre farklı risklere sahiptir:
Halk: Çevreyle
uyumlu, çoğu tehlikeye karşı yüksek direnç gösterir.
Geçiş Dönemi:
Riskli bölgelerde artan servet ve doluluk, marjinal ekonomik durum nedeniyle
son derece savunmasızdır.
Endüstriyel:
Yüksek maddi hasar karşılığında yaşam riskini azaltmak için teknoloji kullanır;
dayanıklılık düşüktür.
Sanayi Sonrası:
Arazi kullanımlarını doğal sistemlerle uyumlu hale getirerek tehlikelere karşı
direnci yeniden kazanır.
9. Kültür, Ekoloji ve Kalkınma
…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder