Niklas Luhmann
1927 yılında
Almanya’da doğdu. Bir dönem Parsons’dan dersler almıştır. En önemli eseri 1997
tarihli Toplumun
Toplumu’dur.
Luhmann sistemlerin kendi aralarında ve çevreleriyle kurdukları ilişkinin
Parsons’ın savunduğundan daha karmaşık olduğunu ve alt sistemlerin de farklılaşmış
problem çözme birimleri olduğunu savunmuştur.
Luhmann kavramsal olarak insanları
toplumsal sistemin dışına çıkarmış ve sosyal sistemden daha karmaşık ama daha
az sınırlayıcı olduğunu düşündüğü bir “sosyal çevre” içine yerleştirmiştir.
Luhmann, biyolojideki autopoiesis (kendi kendini üretme)
kavramından etkilenmiş ve toplumu kendi kendini üreten ve organize eden bir
sistem olarak görmüştür. Luhmann’a göre sosyal
sistemler kendi kendilerini üreten (autopoietic) ve kendine referanslı sistemlerdir. Kendine referanslı sistemlerin üç bileşeni vardır. Bunlar
kurallar, yapılar ve süreçlerdir. Kendi kendini üreten sistemlerde yapı ve
süreç değişebilir, ancak kural aynı kalır.
Parsons, üst yapının bireysel etkileşimdeki
dinamikleri etkilemekle kalmayıp belirlediğini söylerken Luhmann bu görüşe
katılmamaktadır.
Luhmann’ı Parsons’tan ayıran ikinci başlık
durumsallıktır. Luhmann, sistemlerin koşullara bağlı olarak sürekli şekilde değişebileceğini
belirtir hâlbuki Parsons bunu ihtimal olarak bile ele almaz.
Luhmann’a göre toplumun temel birimi birey
değil iletişimdir. İletişim aracı para, güç, sevgi ve güveni içerir. Para,
toplumdaki farklı birçok değişimi bir araya getirip tek biçime sokar ve de bu
güveni tesis eder (sadece paraya güven). Sevgi, yine aynı şekilde toplum içinde
birbirini tanımayan insanların iletişim kurabilmelerini sağlayan sembolik bir
idealdir.
---
Modern Sosyoloji Tarihi
Editör: Prof. Dr. Serap Suğur
Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2304, Eskişehir, Ocak 2013
Super bir blog emeğinize sağlık
YanıtlaSil