Aristoteles – Yorum Üzerine

Aristoteles – Yorum Üzerine

İlkin ad ile eylemin, sonra da değillemenin, evetlemenin, önermenin, sözün ne olduğunu belirlemek gerek.

Seste olanlar ruhtaki duygulanımların, yazılanlar da seste olanların simgeleri.

…tasarımları aynı olanların nesneleri de aynı olacaktır.

Adlar ile eylemler kendi başlarına, birleşmesiz-ayrılmasız kavramlara benzer.

Eylemse, zamanı da imleyen, parçası ayrı olarak hiçbir şey imlemeyendir. Başka bir şeye göre söylenen bir imdir. Zamanı da imler…

Yalın önerme, ayrı zamanlar için, bir şeyde bir şeyin olup olmadığına ilişkin anlamlı bir sestir. Evetleme bir şeyin bir şeye bağlanarak öne sürülmesi, değilleme bir şeyin bir şeyden ayrılarak öne sürülmesidir.

Her evetlemenin karşısında bir değilleme, her değillemenin karşısında bir evetleme olur: Bu çelişme olsun.

Kimi nesneler tümel, kimi nesneler tekil olduğunda doğal olarak çoğulluğa yüklenene tümel, çoğulluğa yüklenmeyene tekil diyorum.

O halde ya evetlemenin ya değillemenin doğru olması bir zorunluluk olur.

Her evetleme ya bir adla eylemden ya bir belirsiz adla eylemden oluşacaktır.

Adlarla eylemler yer değiştirdiğinde aynı şey imlenir.

Doğru bir yargı doğru bir yargıya hiçbir zaman karşıt olmaz.

Περι Ερμηνειας

Peri Hermeneias

Türkçeleştiren: Saffet Babür

İmge Yayınları

2. Baskı, Eylül 2002, Ankara