11 Eylül 2015 Cuma

Şiir: Osip Mendelştam

Yaşıyoruz altımızdaki toprağa sağır.
On adım öteden duyulmuyor sesimiz.

Tek duyduğumuz Kremlin’in dağlısı,
Katil, köylü kasabı.

Parmakları kütükler gibi kalın,
Ve sözleri kurşun gibi ağır çıkıyor dudaklarından.

Böcek bıyıkları süzüyor her yanı
Ve çizmeleri ışıldıyor ayağında.

Ödlek kodamanlar sürüsüyle sarmış etrafını
Yarım adamlarla oynuyor.

Biri ıslak, biri miyavlıyor, öteki kişniyor.
O parmağını kaldırıyor ve tek başına yükseliyor.

Fermanları yığıyor sıra sıra at nalları gibi
Bir tanesi kasıklara, bir tanesi alna, şakaklara, göze.

İdamlar çilek taneleri gibi yuvarlanıyor ağzında.

Eski dostlar gibi kucaklamak ister hepsini.

Mendelştam bu şiiri asla yazıya dökmedi. 
Sesli olarak okudu onu.
Bunu duyanlardan biri gizlice polise haber verdi.
1934 Mayıs’ında bir gece gelip onu aldılar. 
Dört yıl sonra, dayanılmaz fiziksel ve ruhsal acıların ardından Vladivostok yakınlarındaki bir kampta öldü. 


Marshall Berman - Katı Olan Her Şey Buharlaşıyor
All That Is Solid Melts Into Air
Türkçeleştiren: Ümit Altuğ & Bülent Peker
İletişim Yayınları
17. Baskı 2014 (s. 377)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder