Türkiye’de Ahşap Ev’in Bölgelere Göre Yapısal Olarak İncelenmesi ve
Restorasyonlarında Yöntem Önerileri
1. Bölümde; Tarihsel süreç içerisinde, yerleşik düzene geçiş
ile başlayıp, Türkiye’de çeşitli kültür bileşenlerinin izlerim taşıyarak
gelişen konut mimarisinin, büyük bölümünü oluşturan ahşap evlerin, kökeni ve
gelişimi irdelenmektedir.
2. Bölümde; Genel olarak ılıman, yağışlı ve ormanlık
bölgelerin ürünü olarak ortaya çıkan ahşap evler, 18.yüzyıl ortalan ve
20.yüzyıl başlan olarak tarihlenebilen, 36 adet örnek evin özellikleri
doğrultusundaki yapısal sistemleri ile İncelenmektedir.
3. Bölümde; geleneksel ahşap evin günümüz koşullarında
yapısal koruma sorunları, yapısal bozulma nedenlerine bağlı olarak ortaya
konulmaktadır.
…
İncelenen ahşap evler, 18.yüzyıl sonlan ve 20.yüzyıl başlan
arasındaki süreçte inşa edilmişlerdir.
…ahşabın bünyesinde bulundurduğu fiziksel olanaklarla, her
dönemde yaşam koşullarına uyum sağlayacak nitelikte ve kolay oluşturulması,
islami inanışlarla şekillenen dünya malı dünya da kalır, felsefesinden
hareketle kalıcılık özelliği aranmayan konstrüktif yapım yöntemleri ile çabuk üretilmesi,
ahşap evlerin yaygınlaşmasında önemli etmendir.
19.yüzyıl başlarına kadar gelmiştir. Endüstri Devriminin
öncesi “Zenaate Dayalı” düzeninde önemli bir yeri olması nedeniyle ahşap
işçiliği gelişmiş ve çok güzel eserler verilmiştir.
S.H.Eldem, geleneksel ev plan tiplerinin dört ana grupta
toplamıştır;
• Sofasız plan tipi
• Dış sofalı plan tipi
• İç sofalı plan tipi
• Orta sofalı plan tipi
Geleneksel ev mimarisinde toprak, taş, tuğla, ağaç olmak
üzere dört çeşit malzeme kullanılmıştır. Topraktan yapılan binalara kerpiç,
taştan ve tuğladan yapılanlara kârgir, ağaçtan yapılanlara ahşap veya yansı
kârgir, yansı ahşap olanlara yanmkârgir bina denilmektedir / s. 15
Ahşap, Türk ev yapımında oldukça yaygın kullanılan malzeme
olmuştur.
Geleneksel Ahşap ev yapı sistemlerini üç ana başlıkta
toplamak mümkündür.
1. Ahşap Yığma Sistem; Ağacın doğal halde veya işlenerek
yatay bir düzende birbiri üstüne konması ve köşelerinin geçme tekniği ile
birleştirilmesidir.
2. Ahşap Karkas Sistem; Temel veya yığma (taş, kerpiç,
ahşap) sistem üzerine ahşapların çatılarak taşıyıcı bir sistem oluşturmasıdır.
Bu sistem duvar yüzeyi oluşturulurken kullanılan tekniğe göre aşağıda
belirtilen alt gruplara ayrılmıştır.
Ahşap karkas sistemin arasının kerpiç, tuğla, taş veya ağaç
ile dolgu yapılması,
- Ahşap karkas sistemin arasının tuğla, taş veya kerpiç ile
düzgün olmayan bir teknikte doldurulması ve bağdadi sıvanması veya tahta
kaplanması,
Ahşap karkas sistemin belirgin modüler (panel) kurgu sistemi
ile oluşturulup arasının tahta veya taş ile dolgu yapılması,
Ahşap karkas sistemin arasının boş bırakılıp dış taraftan
tahta kaplanıp, iç taraftan bağdadi tekniğinde sıvanması biçiminde
uygulanmıştır.
3. Karma Sistem; Farklı yapı sistemlerinin bir arada
kullanılmasıdır.
Bu üç ana başlıkta belirtilen yapı sistemleri ile
oluşturulan ve ana taşıyıcı malzemesi ahşap olan evler, tez konusu içinde
“ahşap ev” olarak kabul edilmiştir. / s. 20
Ahşapta, genellikle hücrelerin yapısı; yumuşak bir madde
olan, selüloz (C6 H10O5) dan, liflerin yapısı ise
sert bir madde olan, lignin (C10H13O3) x den
meydana gelmiştir.
Ağaç yaşlandıkça bünyesinde lignin artmaktadır.
İklimsel veriler, ahşap evlerin biçimlenişinde ve yerleşim
dokularının oluşturulmasında belirleyici en önemli etken olmuştur.
Batı Karadeniz Bölgesi Plan Tipleri: 18.yüzyıl sonuna kadar
açık sofalı plan tiplerini korumuşlardır
Açık sofalı planda iki odalı tipler kareye yakın bir
dikdörtgen plan üzerine kurulmuştur.
Doğu Karadeniz Bölgesi Plan Tipleri: Sofalar açık olmayıp,
korunaklı yapılmışlardır
Hayatlı ya da açık sofalı planlar Ardanuç, Artvin ve Trabzon
evlerinin bazılarında uygulanmıştır
Trabzon'da 17.yüzyıhn son yıllan 19.yüzyıl arası açık sofalı
ev plan tipi görülmüştür. Geniş sofalar doğuda avluya baktırılarak, geniş dış
manzaradan faydalandırılmıştır
Trabzon'un batısında ise toprak zeminli aşhane yerine ayrı
bir mutfak planda yerini almış ve yemek pişirilen, ev halkının zaman zaman
oturma, yemek yeme eylemlerini karşılayan bir mekan olmuştur. / s. 46
Tahta yığma olarak üretilen evlere, Trabzon ve doğusunda
kalan bölgede “taraba” denilmektedir.
Çatı Yapım Yöntemi: Ahşap yığma olarak inşa edilmiş
evlerde, ağaç öğelerinin sonuncusu taban aşığı olarak kullanılmış, mahyada
düzenlenen aşıklar üzerine 30-60 cm aralıklarla yerleştirilmiş yuvarlak veya
yontulmuş ağaç merteklerle basit eğimli sistem kurulmuştur
Ahşap karkas evlerde uygulanan eğimli çatılarda, ilke olarak
çatı bağlantısı ve makası kullanılmamış, genelde oturtma sisteminde
çözümlenmiştir. / s. 54
Saçak; Çok yağışlı bir bölge olduğu için, genelde
geniş saçak yapışmıştır. Saçak genişlikleri 80-1.80 cm arasında değişmiş, saçak
ucunda oluk yapılmamış, yağmur sularının bir an önce toprağa iletilmesine
çalışılmıştır.
Çatı örtüsünün diğer bir çeşidi olan işlenmiş ağaç malzeme
ile oluşturulmuş örneklere / Bolu-Artvin ve çevresinde rastlanmıştır.
(bu çatı örtüsüne) Rize ve Artvin’de “hartama” / Bolu-Gerede,
Safranbolu ve çevresinde / “pedavra” denilmiştir. / s. 56
Doğu Karadeniz bölgesine özgü orta mekan olan aşhanede
sürekli ateş yanan büyük ocaklar yapılmış ve çoğunlukla bu mekanda baca
olmayıp, dumanlar çatı arasında bırakılan deliklerden atılmıştır.
Dumanın evin içinde yayılmasını önlemek için ocağın veya
ateş yanan yerin üstüne gelen bölümde tavandan sarkan aşhane perdesi denilen
bir ayırıcı yapılmıştır. / s. 62
Orta Anadolu Bölgesi / s. 104 vd.
Batı Anadolu Bölgesi / s. 135 vd.
Güney Anadolu Bölgesi / s. 168 vd.
Marmara Bölgesi / s. 195 vd.
…
Dışa kapalı geleneksel aile yapısı, ailenin toplum içindeki
yeri ve günlük yaşantısındaki genel özelliklerin etkisi ve islami inanışlar ile
bütün bölgelerde benzer tasarlanan planlar görülmektedir. Bu etki ile
biçimlenen evlerde, servis mekanlarına sahip alt katlar dışa kapalı ve iç
kısımda bir bahçe veya avlu oluşturmakta, üst katlar ise ortak bir yaşama
mekanı ile buraya açılan odalardan meydana gelmektedir.
GELENEKSEL AHŞAP EVİN YAPISAL KORUMA SORUNLARI
Yapım, Onarım Hataları: Evlerin ilk yapımında veya
onaranında, yanlış malzeme seçimi detay hatalarına bağlı gelişen
tahribatlardır. Yakın çevreden (ekonomik ve kolay bulunması) elde edilen ve
genellikle yumuşak dokulu (çam, köknar, kavak) ağaçlar, fazla işlenmeden
kabuklan soyularak yapıda kullanılmıştır. / s. 272
Koruyucu kaplamaların (özellikle üst örtü) bakımsızlığı
yapıyı ısı ve su yalıtımı açısından zayıflatır.
Evlerin gelir getirisi için yıkılmaya terkedilmesi veya
yakılmasıdır. Çeşitli nedenlerle terkedilen evlerin, malzeme temini için (kapı,
dolap, tavan ve benzeri süsleme elemanlarının sökülüp alınması) tahrip edilmesi
Anadolu’da oldukça yoğun görülen bozulma nedenidir.
Aile yapısının değişmesi ve çekirdek aile yapışma dönüşmesi
ev boyutlarını etkilemiş, mevcut evler bölünerek kullanılmaya başlanmış, yeni
evler de daha küçük ve daha çok insanı barındırmaya yönelik olarak hızla
üretilmiştir. Sahip değiştiren evler, yeni sahiplerine uygun yapısal
değişimlere uğramıştır.
…rutubet artarsa ahşabın boyutları büyümekte, azalırsa
boyutlar küçülmekte, bu olay pratikte “ahşap çalışır” şeklinde ifade
edilmektedir.
Ahşabın doğal kusurları olan budaklar, yarıklar, yaralar,
urlar gibi anatomik bozukluklar, ahşabın boyuna çalışmasını arttırmaktadır. /
s. 290
SONUÇ; GELENEKSEL AHŞAP EV’İN YAPISAL KORUNMASI İLEİLGİLİ
KURAMSAL VE YAPISAL AÇIDAN ÖNERİLERİN GELİŞTİRİLMESİ
12-17 Haziran 1995 de Finlandiya Soumenline’de yapılmış olan
ICOMOS Uluslararası Eğitim Komitesi toplantısında kabul edilen metinde olduğu
gibi “koruma eyleminin amacı anıtın gizli kalmış değerlerini ve özelliklerini
göz önüne alarak en üst seviyede bir uygulama standardına ulaşmak için koruma
eylemi sorumluluğu yüklenebilecek bir uzman yönetiminde çeşitli meslek
guruplarının ortak çalışması ile gerçekleştirilmeli ve yapıya müdahale gerekli
olan en az düzeyde tutulmalıdır / s. 298
…
Çobancaoğlu, Tülay (1998), Türkiye’de Ahşap Ev’in
Bölgelere Göre Yapısal Olarak İncelenmesi ve Restorasyonlarında Yöntem
Önerileri, Doktora Tezi, Mimar Sinan Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü,
İstanbul
…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder