Ayben
Durmuş - Giresun ve İlçelerindeki Türk Dönemi Mimari Eserleri
Günümüzde oldukça harap ve kullanılamaz
durumdaki tek hamam yapısı,
Şebinkarahisar’daki Kurşunlu Hamamı’dır.
Giresun Dağları’nın kıyıya paralel olarak
uzanışı, il toprakları üzerinde iki farklı iklim bölgesi oluşmasına neden
olmuştur. Karadeniz kıyılarında, ılık ve yağışlı iklim hakimdir. İç kesimlerde
ise karasal iklimin özellikleri görülür.
Tarih içerisinde Giresun; Aretias,
Arainesos, Area, Aria, Chalceteris, Areos, Cerasus, Cerasonte, Karassunde,
Kerasus, Kessassonda, Kerassounde, Karazonde, Kirezun, Koerades(Choerades),
Phamacia, Famas ve Phamas gibi adlarla anılmıştır.
Yöre tarihine ilişkin ilk yazılı bilgilere,
Hititler Dönemi’nde (MÖ. 1660-1190) rastlanır…
Mimari eserler kataloğu (s. 12-142)
Yörede izlenen Türk dönemine ait yapılaşma,
XV. yüzyıldan itibaren başlamış olup, bu durum Yavuz Sultan Selim’in bölgede
valilik yapması nedeniyle artarak devam etmiştir.
…merkeze uzak olan yerleşim yerlerinde
bulunan eserler, daha sade ve taşra tipine sahip iken, merkezde bulunan
eserler, dış cephe ve iç mekânda düzenlenişiyle, çok zengin süslemeli ve
diğerlerine oranla daha abidevî görünüşe sahiptir (s. 172).
Çizimler vs.
---
Durmuş, Ayben. (2000), Giresun ve İlçelerindeki Türk Dönemi Mimari Eserleri, Yüksek Lisans
Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder