19 Mart 2018 Pazartesi

Tayyar Mahmud Paşa'yı Samsunî'ninSâkînâmesi


Muhittin Eliaçık - Tayyar Mahmud Paşa'yı Samsunî'nin Sâkînâmesi

Tayyar Mahmud Paşa'nın hayatı Çapanoğulları ve diğer ayanlarla mücadele içinde geçmiş ve zorlu hayatında şiirin mühim bir yeri bulunmuştur. Divan oluşturacak kadar şiir yazmış…
Sâkînâme'sinde saki, şarap, rind, meyhane gibi mükeyyifat kavramları üzerinde durmuş…

Fransa'nın Mısır'a saldırmasıyla Osmanlı İmparatorluğu'nun geleneksel Fransız dostluğu sona ererek tabiî düşman Rusya ile 1799 yılı başında bir savunma anlaşması imzalanmıştır. Bunun üzerine, 1790'dan beri Rusya'da sürgün bulunan Canikli Battal Hüseyin Paşa ve oğlu Tayyar Mahmud Bey affedilerek yurda dönmüşler, Battal Hüseyin Paşa'ya Trabzon valiliği, oğluna da Canik mutasarrıflığı ile Amasya sancağı muhassıllığı verilmiş, 1801 yılında babasının ölümü üzerine Tayyar Mahmud Paşa Trabzon valiliğine atanmış, Canik Sancağı'nın idaresi de kendisinde kalmıştır.
6 Haziran 1805'ten itibaren on gün Amasya'yı ve Çapanoğullarına bağlı Tokat ile Zile'yi işgal edip devlete başkaldırmıştır.

Tayyar Mahmud Paşa yeniden affedilerek 20 Ekim 1807'de İstanbul'a dönmüş ve hemen Trabzon valiliği ile Canik ve Karahisar-ı Şarkî sancakları kendisine geri verilmiştir. Ekim ayı sonlarında da sadaret kaymakamlığı gibi yüksek bir makama getirilmiş…
11 Mart 1808'de azledilerek Dimetoka'ya sürülmüş…

Tayyar Mahmud Paşa'nın Sâkî-nâme'si aruzun muzari bahrinin mef'ûlü fâ'ilâtü mefâ'îlü fâ'ilün kalıbında, her bendi 4 beyitli 8 bendden meydana gelen müsemmen nazım şekliyle yazılmış olup toplam 32 beyittir.

Tayyar Mahmud Paşa'nın bu sâkî-nâmesi muhtevaca diğer sâkî-nâmelere büyük ölçüde benzemektedir. Sâkî-nâme'nin birinci bendinde sâkînin bulunduğu meyhane ve oradaki rintlerin ahvali, ikinci bendde ideal sevgili fiziğinin sıfatlarıyla sâkîye hitap, üçüncü ve dördüncü bendde şairin kendi perişan durumunu sâkîye arz ile şarap için medet dilemesi, beşinci bendde sâkî ve meyhaneden herkesin neşe bulması, altıncı bendde rind ile zahidin mukayesesi, yedinci bendde meyhane ve şarabın saf ve temizlik sembolü olduğu, kibir ve gururu yok ettiği, sekizinci ve son bendde ise şaraba ve meyhaneye olan muhtaçlık ve minnetin eleştirilmesiyle asıl sarhoş edici sevgilinin ortaya konularak gayenin açıklanması işlenmiştir. Sonuç olarak şarabın mecazi olarak işlendiği de ortaya çıkmıştır.

---
Eliaçık, Muhittin. (2011), “Tayyar Mahmud Paşa'yı Samsunî'nin Sâkînâmesi,” Samsun Sempozyumu 13-16 Ekim Samsun, Bildiriler Kitabı, Cilt: 1, s. 367-374, Samsun 2012

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder