Kıpçak Türkçesine Ait Sözlük ve Eserlerde Geçen Alet-Eşya İsimleri
Funda Toprak
Kıpçak Türkleri, Memlükler Döneminde Mısır 'da Araplarla bir
arada yaşadıkları için Türkçe (Kıpçak Türkçesi)- Arapça sözlükler ve eserler
meydana getirmişlerdir.
Moğol baskılarının arttığı 12. yüzyıl sonlarında Kıpçaklar
zor hayat şartlan altında geçimlerini sürdürmeye çalışıyorlardı. Ancak gittikçe
zorlaşan hayat şartlan, kıtlık ve hastalık gibi sebeplerden dolayı Kıpçak
Türkleri eski tarihlerinden beri süregelen bir geleneğe uyarak sağlıklı, gürbüz
çocuklarını para karşılığında daha iyi şartlan olan başka ülkelere göndermeye
başladılar. Bu çocukların gönderildiği ülkelerin başında Mısır ve Suriye
gelmekteydi
Eyyûbiler de hakimiyetlerini kuvvetli ve cevvâl esirler
Memlûklular (<Ar. Memlûk =esir) üzerine dayandırıyorlardı.
Baybars Moğolları dağıttı ve Mısırda Memlûk hakimiyetini
kurdu.
…bu yeni durum Arapça konuşan yerlileri ciddi olarak yeni
hakimlerinin ana diliyle uğraşmaya sevk ediyordu. Böylece Arap Gramer
kurallarına göre tasnif edilmiş Arapça-Türkçe (Kıpçak Türkçesi) pek çok sözlük
ve tercüme eserler yazıldı.
kamçı – kamşı
karçı: makas
kamuç: kepçe
agıngaç: merdiven, basamak
ançık -angıç: merdiven
bıçkuç -biçkıç: makas
depküç - tikiç-tepkiç: mahmuz
dögüç- döküç: sarımsak havanı
tarmavuç: tırmık
yülküvüç - yülgüç: ustura
sındu: makas
baksak: yaya sarılan bir nevi kayış
dolkuk - tolkuk - tulkuk: tulum
sürük: ortaya serilen kilim
tutug: örtü
üşük: kalem
bellik-bilik: bele bağlanan silahların tümü
otlug: çakmak
borgu — burgı: boru
dirgi: tepsi
ötürgü -ütürgü : eğe demiri, matkap
sıbızgu -sıbırgu: ıslık, düdük
bilevü – bilewü – bilegi - bilegü: bileği, bileme aleti
jgegü - ige: eğe
kişen: köstek, zincirden yular
kerki -kerki: keser
biltirik: harp edvatının mahfazası
közündürük: kıldan yapılıp gözün üzerine konan göz örtüsü,
hayvanların etrafı görmemesi için gözlerine takılan kapak
oymak: dikiş yüksüğü
Ögrümük: salıncak
sapçak : süt konulan kap
yançık - yançuk: para kesesi
akruk: kaçan beygirin yakalandığı ip
ayak: kadeh
bagana: çatal
çokmar: sopa
keli: buğday havanı
keş: sadak, kiş
kevüz - kiyiz: yaygı, yere yayılan şey
kum: semer
yarmak: dirhem, para
yik: ip eğirmeye mahsus şiş
yüligen - üygen -oyan: gem
şılbık: sopa veya ağaçtan yapılmış olan asa
uça: oturak
ardab: kile
balanus - ovuş - uvus - uvuş: mum
çırak: kandil, lamba
kabarçak - kabarçuk – kabarşak: sandık, kutu, koku kutusu
kerey: ustura
kersen: Ağaçtan yapılan hamur teknesi
kıptu-kıptı: makas
kumga: ibrik
kübür: sandık
nokta: yular
loğ: damların üzerini düzeltmek için kullanılan taş
barma sulug: Yol veya seyahat için su kabı
Bişi top: kiremit
kara yarmak: bakırdan siyah madeni para
ayak-çanak: kap kacak
…
Toprak, Funda (2002), Kıpçak Türkçesine Ait Sözlük ve
Eserlerde Geçen Alet-Eşya İsimleri, EKEV Akademi Dergisi, Yıl: 6 Sayı: 11, s. 165-185
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder