Trakya Ağızlarında Yer Alan Alet ve Eşya Adları
Muharrem Özden
…yeme- içme, giyinme ve barınma
…bu ihtiyaçları karşılamak için tarih boyunca insanoğlu alet
ve eşyaya ihtiyaç duymuştur.
Evle İlgili Alet-Eşya Adları (s. 111 vd.)
Tarımla İlgili Alet-Eşya Adları (s. 114 vd.)
Hayvancılıkla İlgili Alet-Eşya Adları (s. 116 vd.)
Sağlıkla İlgili Alet-Eşya Adları
Eğitim ile İlgili Alet-Eşya Adları
Savaş ve Askerlikle İlgili Alet-Eşya Adları
Müzikle İlgili Alet-Eşya Adları
İletişimle İlgili Alet-Eşya Adları
İnançlarla İlgili Alet-Eşya Adları
Oyunla İlgili Alet-Eşya Adları
Takıyla İlgili Alet-Eşya Adları
Esnaflıkla İlgili Alet-Eşya Adları
İnşaatla İlgili Alet-Eşya Adları
Dokuma ve Terzilikle İlgili Alet-Eşya Adları
Taşımacılıkla İlgili Alet-Eşya Adları
Demircilikle İlgili Alet-Eşya Adları
SÖZLÜK (s. 121 vd.)
ağzı dolu: Teneke kesmeye yarıyan bir çeşit makas.
ağış: Gümeçten bal çıkarmakta kullanılan alet.
ak götüren: Düvenle ezilen ekinlerin kalıntılarını rüzgarda
savurarak samanı ve taneyi ayırmak için kullanılan uzun saplı, ucu parmaklı bir
alet, yaba.
akrap: Hayvanların yularlarında, yanak kısmına takılan ve
hayvanın hızlı yürümesini sağlıyan üç veya dört dişli demir parçası.
alik: Kalbur.
amut: Deve semeri, havut.
angıç arabası: Yük arabası.
argalaç: Hamal semeri, sırta yük alınacağı zaman konulan
çul, çuval, keçe parçası, altlık.
artıcan: Artezyen çeşmesi.
aşırtmaç: Koşu hayvanının kuyryğu altından geçirilen paldum.
aygīcık: At arabasının terazileri üzerindeki kısım, aygırcık.
ayırt: Süzgeç, kevgir.
aykacı: Avcılıkta avın ortaya çıkması için taklidi sesler
çıkaran kimse veya kimseler.
aykırdak: Damı dayayan direk, mertek.
azı: Köpek boyun kayışı, tasma.
azırapış: Bebeklerin altına bağlanan bir kullanımlık bez.
bābazen: Kabuklu söğüt dalından örülen, bağcıların
kullandığı iki kulplu büyükçe sepet,
bādak: Emzikli küçük su destisi.
badalak: At arabasında koşum kayışlarının bağlandığı ağaç.
badiye: Yayvan, kulpsuz toprak çanak.
baduç: Toprak, çam ağacı veya madenden yapılmış ibrik,
emzikli testi.
bağrızan: Üzüm veya tütün sepeti.
baksa: Sipersiz şapka, bere.
balta: Değirmen taşının ortasında bulunan ve onu döndüren
demir,
bārdak: Vantuz.
bāret: İçi havlu bir çeşit pamuklu kumaş.
basarna: Dalyan kazığı.
baskı: Demir sıcakken düzeltmeye, şekil vermeye yarayan bir
demirci aleti, avadanlık.
batuş: Çizme.
bek: Sulama yapılırken su borularının ucundaki dönen alet.
belleme: Koşum kolanı.
bıkā: Bukağı, at ayağına takılan halkalı bir pranga.
bilda: Ekmek tahtası.
boaç: Büyükbaş hayvanların boğazına takılan zincir.
boduç: Çam ağacı veya topraktan yapılmış küçük testi,
yuvarlak, kulpsuz testi.
bolt: Çivi, somunlu vida.
bomba: Un fıçısı.
bordo: Porto. Büyük sokak kapısı, porto.
botuş: Çizme.
būgalaç: Ağaç çiviye yapılmış vida.
bulduk: Çömlek.
buranya: Tarlayı sürmek için kullanılan alet.
burkan: Kavanoz.
burma: Küçük vida.
butima: Yayık.
buylu: Sabanın kıvrık yerine konulan ve toprağı dağıtmaya
yarayan çatal.
cacala: Bilye.
cafāil taşı: Elmas, yakut vb. değerli taşlar
caga: Kundaksız bıçkı.
camal: Kümbet denilen ısınma aracı.
cıba: Kağnı ve boyundurukta kullanılan ağaç çivi.
cimbokuz: Para atılarak çalıştırılan müzik kutusu.
cinbaz: Dokuyucuların çizgi çizmekte kullandıkları cetvele
benzer demir.
cinber: Dokuma tezgâhlarında bezi gerdirmek için kullanılan
iki tarafı dişli bir aygıt.
cöp: Ağaç çivi.
cuda: Baldıran sapından yapılıp fırlatılan ok, çıda.
cübeden: Aralarına boncuk konularak dizilen altın kolye.
cügen: At başlığı.
çalpara: Dibi dar ağzı geniş kap.
çamçak: Çamdan oyularak yapılmış su kabı.
çampara: At arabalarında dingile takılan ve ses yapan çelik
levhalar, çalpara.
çanga: Kulplu çömlek
çapras: Bıçkı dişlerini ters yatırmaya yarayan ayar aleti.
çarakman: Şamdan.
çasdık/çastık: Odun kesme sahası, baltalık.
çekme: Ağzı testereli bağ bıçağı, bıçkı.
çelpene: Ekmek pişirmekte kullanılan saç.
çene çivisi: Arabanın tekerleğinin çıkmaması için dingile
konulan çivi.
…
Özden, Muharrem (2017), Trakya
Ağızlarında Yer Alan Alet ve Eşya Adları, Uluslararası Sosyal Araştırmalar
Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 50, s. 110-142
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder