Diyalektik Yöntem ve Freud

Clark Butler - Diyalektik Yöntem ve Freud (s. 187-197)

Gerçek kendini edimselleştirme kendi içine geri dönmekten başka bir şey değildir. Kendini edimselleştirme sadece gerçeğin üzerini örten bir psikotik olmama durumunda gerçektir.

Freud bireyleri anlayarak iyileştirmek isterken Hegel gerçek dünyanın tinini, onun mantıksal bütünlüğünü yeniden kurarak anlamak istedi. Fakat eğer birey, Hegel'in inandığı gibi makrokozmik tinin bir mikrokozmosu ise, öznelerarası tini ve bireysel özneyi anlamak arasındaki fark daha da azalacaktır.

Psikanaliz kişiyi bastıran şeyden özgürleştirir.

Diyalektik yeniden yapılanma, kişiyi olumsuzlanan bastırılmış ötekilerden yabancılaşmaktan özgürleştirir.

Bastırma, kişinin bilinçsiz güdüsünün olduğu bir çeşit ötekini olumsuzlamadır.

Diyalektik yöntem varlığın parçalarını geçmişten bu yana süren mantıksal gelişimini takip ederek ortaya çıkarır. Freudcu ve Hegelci yöntemler, Freud'un yöntemi geçmişten gelen bastırılmış içeriği ortaya çıkardığı ve sonra varlığı kurmak için kullanılan diyalektik yöntemle bir araya getirdiği için tamamlayıcıdır. (s. 188)

Kndini bilen Tin Tanrı'dır, sonsuzdur ve dışsal bağları yoktur. İnsan kendi olarak tözsel değildir fakat tözsel zemini olarak kendini bilen Tine sahiptir. (s. 192)

Mantıklı varlık sonluluğu katleder ve hatta parçanın ve bütünün gerçek kimliği yoluyla, dünyada mantık bularak sonsuzlaşır.

Özbilinç

Özbilincin ilk formu hayal kırıklığına uğramış narsizmdir. Görüngübilimi'ndeki özbilincin diyalektiğinin ilk aşaması arzudur. Hegel arzunun asla tamamen teslim edilmediğini en yüksek kavramsal aktivitede bile savunur: "bizim eylemimiz her zaman kendi içimize yakınlık kazanmak için ve yemek hava aracılığıyla ve bu sürecin araçları yoluyla kendimize edimsellik vermektir."

Yaşam ve ölüm mücadelesine geçiş, özbilincin öteki kendilikler biçiminde yaşam ile ilişkilendiği bir dönemdir.

Hegel'in düşüncesinde yegane dürtü düşünce yoluyla gelişerek sonsuz narsistik kendiliğe geri dönüştür.

Aşıkken ben tamamen özgürümdür ve dolaysız olarak tekil bir varlığımdır. Aşk tamamen kuramsal olan şeydir (böylece aşk kişinin kendi soyut tekilliğini feda etmesi ile başlar ve biz'in somut tekilliğinin kırılgan, soyut tekilliğinin feda edilmesi ile biter). (s. 194)

Politik mit ve sosyal gerçeklik arasındaki tutarsızlık efsanesizleştirmeye ve mutsuz bilince neden olur. (s. 195)

Çeviren: Yeşim Keskin
Monokl
Hegel Özel Sayısı
(s. 187-197)

---