Hegel'de ve Lacan'da Görüngübilim ve Diyalektik Açısından Güzel Ruh

Didier Moulinier - Hegel'de ve Lacan'da Görüngübilim ve Diyalektik Açısından Güzel Ruh (s. 198-211)

Hegel'in klasik bir metafizikçi olmadığı doğrudur, onda, öz, varoluştan ayrılabilir değildir ve böylece Tin yalnızca Tarihte ve Tarih tarafından gerçekleşebilir, insan, Görüngübilim'in betimlediği deneyimlerin ekonomisini yapamaz. Ancak deneyimlerin Mutlak Bilgi'de, Varlık ve Düşünce'yi özdeş kılan, göreceğimiz gibi Diyalektiği bile aşırı bir şekilde belirleyen monist ve bütünleştirici bir önyargı tarafından da yanlışlandığı doğrudur.

Metafizik kuram(Platoncu) başlangıca aşkınlığı koyar. Tam tersine, Spinoza'nın iyi bir mirasçısı olarak Hegel Mutlak'ın içkinci kavrayışından Varlığın ve Düşüncenin, bilinecek varlığın ve bilen varlığın ayrımsızlığından yola çıkar bu yüzden gerçek olan her şey rasyoneldir ve rasyonel olan her şey gerçektir ki Hegel bunun bir de en azından kuramda, her şey doğrudur anlamına geldiğini söylemeye kadar varır.

Mantık gerçekten hakikatin bilimiyse, düşüncenin bilimi olduğu kadar varlığın da bilimi olmalıdır.

Diyalektik olarak adlnadırabileceğimiz şey düşüncenin hareketinden başka bir şey değildir; bir şeyin yani kendine yönelmesi ve düşünülmesi halinde kavramın kavramın düşüncesidir. Ama bunu ancak karşıtının aracılığıyla yapabilmesine rağmen, kendi olarak kalarak ve böylece kendini doğrulayarak olan düşüncedir. Düşünce için söylediğimiz, Varlık için de geçerlidir.

Varlık, düşüncede olduğuna göre dönüştüğünü ve gerçekleşmiş Düşünce Varlık olarak kendini bildiğine göre, bu birliği ayrım gözetmeden Varlık ya da Düşünce olarak adlandırabiliriz. (s. 202)

Psikanalitik eylem sözsel iletişimde ve sözsel iletişimle yani anlamın diyalektik kavranışında gelişir. (s. 208)

Kalbin yasasının -tam anlamıyla Hegelci diyalektik olmayan Lacancı diyalektiğe göre, bir gerçek ötede diyelim- kalbin yasası güzel ruhun hakikatidir. (s. 211)

Çeviren: Irmak Alçar
Monokl
Hegel Özel Sayısı
(s. 198-211)

---